Gelezen in Stedelijke Vitaliteit van Peter de Bois (redactie) (2010):
Wulf Daseking is directeur stadsontwikkeling van Freiburg, Zuid-Duitsland. Dit jaar is Freiburg door de Britse Academy of Urbanism uitgeroepen tot European City of the Year. U weet wel, het is de prijs die twee jaar geleden aan de neuzen van Amsterdam en Barcelona voorbij ging omdat ze werd weggekaapt door Berlijn. Daseking komt uitgebreid in het interview aan het woord. Geen sterallures, maar duurzaamheid is zijn motto, Freiburg – 210.000 inwoners – verkiest continuïteit boven hit and run. Die continuïteit blijkt te schuilen in een soort van on-Duitse eigengereidheid. Zijn uitgebreide historische relaas is indrukwekkend, met natuurlijk als dieptepunt het bombardement van 27 november 1944. Uitgerekend de Engelsen die Freiburg nu de prijs bezorgen, legden de binnenstad van Freiburg toen geheel in as. Niet minder dan tienduizend doden vielen te betreuren; in één klap werd het inwonertal teruggebracht tot amper 60.000. Daarna heeft de stadsbouwmeester van Freiburg, Joseph Schlippe, gedaan weten te krijgen dat de historische structuur werd bewaard. “Hoge dichtheden, verschillende architecturen, rijk en arm door elkaar, functiemenging”, elke kavel werd door een andere architect bebouwd. Freiburg hield het modernisme in de hele naoorlogse periode buiten de deur. In plaats daarvan werd alles zodanig ontworpen dat de belangrijkste bestemmingen op loopafstand waren te bereiken. Winkels werden niet geconcentreerd, maar gespreid, shopping malls werden verboden.
Op het eind van het interview komt Daseking te spreken over de milieucatastrofe. Freiburg is duurzaam gebouwd, maar in de wereld ontstaat ondertussen ‘een complete mismatch’, waarbij 12 procent van de bevolking in het Westen 85 procent van de reserves consumeert. Die balans, aldus Daseking, wordt steeds schever. “Het is natuurlijk prachtig dat u een boek schrijft over stedelijke vitaliteit en mij als stedenbouwer interviewt, maar weet u hoeveel procent van de wereld gepland is? Ik zal het u vertellen: slechts 2,5 procent. De rest gebeurt organisch.” Dat, voegt hij eraan toe, zet de boel wel in een ander perspectief. Ondertussen noteren wij les twee uit Freiburg: “je moet aansluiten bij het karakter van de stad en haar bewoners. Wij werken goed samen met de burgers in een volledig open planproces. Mensen herkennen en waarderen dat. Het gemiddelde inkomen is hier lager dan in het bondsland Baden-Württemberg en de huren zijn hoger. Toch wonen mensen hier graag. Zij maken andere keuzes. Zij hoeven geen derde auto.”
Geef een reactie