Horeca

Pieterburen telt 423 inwoners (2023). Die bezitten met z’n allen 254 auto’s. Wij daarentegen lopen het Groningse dorp in. Hier ergens begint het 482 kilometer lange Pieterpad dat wandelaars uiteindelijk naar Zuid-Limburg leidt. De Sint Petruskerk is een mooi begin. Maar, van hieruit kun je ook een zwerftocht over het Wad maken. En er is het zeehondencentrum. Over het laatste is nog altijd veel te doen. Het centrum – tegenwoordig in de top 3 van de populairste toeristische attracties in de provincie Groningen – werd in 1971 opgericht door Lenie ‘t Hart, die de zeehonden opving bij haar thuis. 1971 is trouwens het jaar waarin ook de schrijvers Godfried Bomans en Jan Wolkers op Rottumerplaat verbleven. Met name Wolkers toonde zich een bewogen dierenvriend die zeer begaan was met de Waddenzee. Vergeet niet dat in die tijd de politiek nog serieus speelde met de gedachte van inpoldering. De Waddenzee was bovendien ernstig vervuild met hoge gehalten residu’s van pesticiden: PCB’s. Door kwikvergiftiging legden de zeehonden massaal het loodje. Van circa 15.000 in het begin van de eeuw ging de populatie terug naar 2.000 exemplaren in 1960. ‘t Hart heeft erg veel zeehonden gered.

Sindsdien is de situatie sterk verbeterd. De Waddenzee werd beschermd en er wordt driftig gebouwd aan een groot Werelderfgoedcentrum (WEC) in Lauwersoog. De zeehonden zullen binnenkort naar dit WEC verhuizen. Van bewoners hoorde ik dat de zieke beesten misschien in het dorp zullen blijven en dat er maandagavond meer duidelijkheid zou worden gegeven. Nu lees ik dat de grote publiekstrekker toch echt uit het dorp verdwijnt en dat alleen over de onduidelijke toekomst van het gebouw is gepraat. Vertrek betekent jaarlijks zo’n 85.000 minder bezoekers en een verlies van 59 arbeidsplaatsen. Ruim vijftig jaar in Pieterburen en dan de deur achter je dichttrekken: blijft er straks niet een grote leegte over? Nee, de meeste bezoekers gingen na afloop toch niet eten in het dorp. Ze pakten hun auto en vertrokken weer. Het zijn het Pieterpad en het Wadloopcentrum die sinds de jaren ’80 de plaatselijke horeca steunen. Werkelijk? Van wandelen krijg je geen honger. We duiken het stille pad in dat ons langs de kerk het dorp uit leidt. De komende uren voor ons geen horeca.