Voorbij Egypteneinde, na het passeren van de N33 (Assen-Eemshaven), wandel ik over de Heerenweg Meeden binnen. De oude straatweg, omzoomd met hoge bomen, verbond ooit Groningen met Munster. Noordelijk van de historische lintbebouwing opent zich een ruime polder, tot voor kort nog met een middeleeuwse verkaveling maar daar heeft een recente ruilverkaveling definitief een einde aan gemaakt. Daar staan nu meer dan twintig hoge windmolens luidruchtig uit te blazen. Die hebben alle protesten en rechtzaken tegen plaatsing mooi getrotseerd. Zuidelijk van Meeden, in de buurt van Zuidwending, wilde SemperPower – onderdeel van de holding Stecc Management – vorig jaar nog een superbatterij bouwen. Die moest schommelingen in vraag en aanbod van elektriciteit opvangen. Opnieuw hevige beroering. Een wild idee, vond ook de gedeputeerde. De provincie, zei hij, wilde ‘verdozing’ van het Groningse landschap voorkomen. Er staat daar trouwens al een hoogspanningsstation dat bovendien stevig wordt uitgebreid. Dat neemt niet weg dat op 20 juni 2023 Tennet de media had laten weten dat het vóór 2030 al meer dan 2.000 megawatt aan batterijparken wil bouwen in de provincie. Elk park wordt circa zes voetbalvelden groot; bij elkaar meer dan dertig voetbalvelden alleen al in Groningen. Waar komen die te staan?
Nu lees ik in de ontwerp-Omgevingsvisie van de provincie dat er liefst vijf XXL-bedrijventerreinen in Groningen komen waar grootschalige bedrijven gehuisvest zullen worden. Een daarvan komt uitgerekend bij Meeden, ditmaal noordelijk ervan, in de oksel van de N33 en de A7 waar nu al die windmolens staan. Aan de overkant van de snelweg staat al een spiksplinternieuwe stikstoffabriek. Dat hindert niet. Hier gaat men straks ruimte bieden aan energie en energievragende maakindustrie: zeer grote bedrijven die meer dan twintig hectare eisen. Hoeveel voetbalvelden telt deze getergde ruilverkaveling? Ik raak al snel de tel kwijt. Er wordt overigens gedacht aan het ondergronds doortrekken van de elektriciteitskabels van de windparken op de Noordzee van Eemshaven naar de A7/N33-regio. Vervolgens lees ik de marktanalyse van Buck Consultants (2021). Die denkt voor deze ene polder vooral aan hyperscale datacenters met een voorkeur voor groene stroom, en in mindere mate ook aan batterijfabrieken. Allemaal dozen, nota bene op een zichtlocatie. Gelukkig is de gedeputeerde tegen verdere verdozing van het mooie Groningse landschap, pardon inmiddels de vorige gedeputeerde want het College van GS viel. Ik maak dat ik hier wegkom.
Geef een reactie