Cushatou cun

Vissersboten liggen voor anker in de haven. Vanaf een hoge rots kijken we in oostelijke richting uit over de Oost-Chinese zee. De zonsopgang hier schijnt schitterend te zijn. Cushatou cun, onderdeel van Shitang County, zit vol leven, maar er is vrijwel geen toerisme. We gebruiken het vriendelijke vissersdorp als uitvalsbasis voor een wandeling de volgende dag naar de andere kant van het voormalige eiland, waar alle toerisme zich concentreert. Een reeks van tunnels is geboord om een einde aan het isolement van de 512 families te maken. In totaal wonen er hier slechts 1535 mensen. Ze leven overwegend van de visserij. In 2017 kreeg het dorp het predikaat ‘Hygienic Village’ van de provincie van Zhejiang, in 2018 ‘Village for the Development and Protection of Wenling Stone Architecture’, het jaar daarop ‘Village with excellent Employment Rate’, in 2020 ‘Delicate Village’ want volgens de richtlijnen van een ‘Beautiful Countryside’ had het een oude Matsu tempel en een reeks van oude huizen en een waterput weten te behouden, evenals enkele historische bestratingen. Pas echt trots is het dorp op het predikaat ‘Notre Dame de Paris in the East’.

De zonsopgang blijkt inderdaad verbluffend mooi. De afdaling naar de haven die we vervolgens maken is al even bijzonder. Nauwe straatjes komen in alle vroegte tot leven; een kleine overdekte markt opent zijn kraampjes, sommige wanden zijn kleurrijk beschilderd. Even later staan we aan het water en ruiken we vooral vis. Mensen aan de kade maken zich op voor een feestelijke herdenking. Er zijn bloemen en een portret van de Boeddha. Een kapel van de smetteloze mariniers treedt aan. Maar voor ze hun marsmuziek gaan spelen, bezoeken we nog de plaatselijke tempel, gewijd aan goden die de vissers duidelijk gunstig gezind zijn. Dicht bij de tunnelmond staat trouwens een reuzengarnaal opgesteld die er geen misverstand over laat bestaan: hier worden garnalen gevangen. Met pijn in het hart klim ik weer omhoog om me gereed te maken dit oord te verlaten. Authenticiteit is wat me aantrekt, geen toeristische trekpleisters. Ik hoop dat de zee nog lang vis zal bevatten en dat deze mensen met visvangst hun brood kunnen blijven verdienen. Even later barst de muziek los beneden in de haven. Een optocht van in het zwart geklede mensen met zwarte paraplu’s wurmt zich door de smalle straatjes. Auto’s die uit de tunnels komen hinderen de stoet. Ze belichamen de vooruitgang.