Damushan

Op de glooiende theeplantages van Damushan krijgen we onderricht in de productie en verwerking van thee. Degene die ons lesgeeft hebben de vorige dag ontmoet in het andere dorp. Hij bleek bereid ons hier vandaag rond te leiden. Al om acht uur spreken we af. Maar zelfs op dat vroege tijdstip is het al warm, bijna te warm om nog door de velden te lopen. De thee uit de omgeving van Songyang, leren we, heeft status en is aan een stevige opmars bezig, ten koste van rijst. Thee levert gewoon meer op. Maar juist daardoor dreigt er overproductie en het is moeilijk om voldoende arbeidskrachten te vinden in de oogsttijd als de thee met de hand in korte tijd moet worden geplukt. Even verderop ligt een theehuis, ontworpen door DnA, het architectenbureau van Xu TianTian (spreek uit als: Zoe Tjintjin). Het kwam in 2015 gereed en werd veelvoudig in architectenbladen afgedrukt, maar is al lange tijd gesloten. Met zijn zwartgeschilderde beton ligt het aan een vijver die in 1968 als reservoir werd aangelegd. Een werkeloos bootje ligt aangemeerd. Op de zijkant van spiegelend glad zijn in zwarte tekens teksten geschreven. Het pand blijkt slecht onderhouden en er gebeurt feitelijk niets. Fraaie architectuur die op zoek is naar een functie.

Van DnA hadden al eerder werk aanschouwd: de theaters en zogenaamde bibliotheek in de steengroeves van Jinyun in Xiandu Scenic Area. De komende dagen zullen we nog meer werk van het befaamde Chinese architectenbureau te zien krijgen, maar dat bewaren we voor later. Eerst spoeden we ons naar een van de twee theemarkten die Songyang rijk is. Daar loopt de handel op zijn eind. Nog twee dagen en de zomerpluk is alweer voorbij. Handelaren hebben hier hun eigen plek. Wat blijkt? In plaats van handel te drijven met klanten, praten ze tegen hun smartphones. Fel schijnende lampen staan rondom de kraampjes opgesteld. Opgewonden spreken ze, terwijl ze de waar aanprijzen en hun thee aan de camera tonen. Alles in real time. Zo bereiken ze meer klanten dan wanneer die klanten allemaal hier naartoe zouden zijn gereden. Veel te warm. Deze markt in Songyang blijkt in één grote studio. Daarna koelen we af met het drinken van thee in de theefabriek van onze gids. Dat paviljoen in de velden, zegt hij, is overbodig.