Op de dag dat de demissionaire minister van Ruimtelijke Ordening in verkiezingstijd de Regio Groningen-Assen aanwijst als groeiregio waarin een schaalsprong moet plaatsvinden, wandel ik met Rieks van der Wal in de omgeving van het landelijke Onnen. Van der Wal is oud-hoofd Staatsbosbeheer in Groningen. Hij heeft een lange staat van dienst in die provincie. We beginnen bij het dorpshuis waar hij vele gesprekken voert over de toekomst van het Gorecht, de mooie streek ten zuiden van Groningen. Over woningbouw of schaalsprong hebben we het niet. Wel over de boeren, zoals Groene Ondernemers Haren. Zij doen hun stinkende best om het landschap van het Hunzedal goed te beheren. Peilverhoging kan, maar daar moet dan wel iets tegenover staan. Van der Wal legt uit hoe hij dat ziet. Het Gorecht is door de provincie uitgekozen als gebied waar de gesprekken over het Nationaal Programma Landelijk Gebied worden voortgezet, ook al is dit in Den Haag gesneuveld. Hij zit de gesprekken voor. Wanneer de boeren zouden worden betaald voor hun diensten – weidevogels, drinkwater, schone bodem -, dan is er volgens hem veel mogelijk, want deze boeren willen wel. Drinkwater wordt schaars. Het duurt niet lang of al die nieuwe woningen kunnen niet meer op het waterleidingnet worden aangesloten.
We wandelen langs de Appelbergen, staan aan de rand van Glimmen, ontmoeten wandelaars op het Pieterpad, passeren een herstelde pingoruïne, komen weer bij Onnen uit. Nog even lopen we het veen in, in de richting van Foxhol. Dit is het Zuidlaardermeergebied. Hier grazen Limousinkoeien van boer Jan Arends op het land van Het Groninger Landschap. Jonge kalveren rennen rondjes. Ze worden door de ouderen luidruchtig toegeloeid. Het is een aandoenlijk gezicht. Ten slotte werpen we een blik op De Buurderij in Noordlaren, waar de roodbruine koeien uiteindelijk onder het mes zullen eindigen. Van der Wal geniet. Hij is optimistisch. Het Gorecht, zegt hij, is een belangrijk zetstuk in het grotere geheel en bezit een enorme potentie: immers, drie rivieren – Peizerdiep, Drentsche Aa en Hunze – komen hier samen. Dit is veen. Hier wordt het drinkwater van Groningen gewonnen. Van grondwaterwinning zal men moeten overstappen naar oppervlaktewaterwinning. Als de waterhuishouding hier klopt, dan kan de hele streek verder. Ik vraag hem waar zijn zorgen zitten. Bij de lelieteelt, zegt hij. Weet je hoeveel een lelieteler in Drenthe aan bestrijdingsmiddelen gebruikt? Jaarlijks 114 kilogram per hectare. Al dat gif stroomt het Gorecht binnen.
Geef een reactie