In Tate Modern, Londen, bekijk ik werk van Richard Long op de vierde verdieping. Al zijn werk ademt dezelfde serene sfeer. De 80-jarige beeldhouwer is een wandelaar, en dat al vanaf zijn studietijd toen hij ‘A Line Made By Walking’ maakte. De hele aarde beschouwt hij als zijn beeldhouwwerk. Waar hij werkt hoeft hij nauwelijks in te grijpen. Alles is er al. Hij legt cirkels van gevonden stenen, herschikt natuurlijke materialen. Hem op zijn pad volgen is onmogelijk want hij geeft doorgaans niet de coördinaten. Waar is het precies? Kan ik het bezoeken? Nee dat gaat dus niet. Tenzij hij een kaart bijlevert moeten we het met de foto doen. Wat hij maakt zal op den duur trouwens weer verdwijnen, vergaan, verrotten, verstrooid raken, verweren. Ingetogen werk is het, maar sterk geladen met betekenis. En mooi, smaakvol, sereen oogt het in het museum. En dan de keuze van zijn landschappen, want landschappen zijn het. Wat hij kiest zijn bijna altijd wildernissen. Je krijgt daardoor de indruk dat de wereld nog ongeschonden is. Dat is hij ook, volgens Long. Het is een geruststellende boodschap.
Fraai vind ik het eerste werk waar ik op stuit. Dat is direct om de hoek, al vrij snel na ‘A Line Make By Walking’ (1967). Het betreft Cerne Abbas Walk, een kaart waarop alle paden en wegen in een zes mijl wijde cirkel rond de Reus van Cerne Abbas in zwart staan aangegeven. Het is een gekrioel. Zes dagen heeft Long hier ten noorden van Dorchester rondgelopen, precies een halve eeuw geleden. Onderaan de kaart zie je de kust. Cerne Abbas telt 784 inwoners. De reus zelf is een 55 meter lange geoglief, wit gekalkt liggend in het gras op een heuvel. Zijn fallus geldt als de beroemdste van Engeland. De rijzige figuur stamt volgens sommigen uit de IJzertijd, maar anderen denken eerder aan de Romeinse tijd, weer anderen dateren hem ergens tussen 700 en 1100 na Christus. In documenten uit de 17e eeuw wordt hij voor het eerst beschreven. In 2023 concludeerden onderzoekers dat het Hercules moet zijn, een figuur als verzamelplaats voor strijders tegen binnenvallende Vikingen. In 1979 werd de omgeving van de heuvel ingericht door de National Trust, het Ministerie van Milieu en de plaatselijke grondeigenaren. Long liep zijn wandelingen vier jaar daarvoor, in 1975. Niets voegde hij toe. Hij vond de reus in het veld, ging wandelen, tekende de kaart en dat was al meer dan genoeg. Zo zouden we ook ruimtelijke planning moeten bedrijven.
Geef een reactie