Acupunctuur

Songyang is een gemeente in het zuidwesten van Zhejiang. In totaal wonen daar iets meer dan 200.000 mensen, verspreid over driehonderd dorpen. De gelijknamige stad zelf ademt een prettige provinciale sfeer. In dit gebied ontwikkelde men rond 2015 een strategie van rurale revitalisering die uitgaat van acupuncturele ingrepen. Een dertigtal dorpen kreeg elk iets van architectuur. Alle gebouwen zijn trouwens ontworpen door één Chinees bureau, DnA, van Xu Tiantian uit Peking. Het ging niet alleen om stenen, maar ook om het bouwen van netwerken. “Acupuncture works multi-dimensionally: to motivate the local community, to stimulate the local economy and to attract tourism.” In 2018 oogstte de werkwijze een tentoonstelling in Berlijn, georganiseerd door Kristin Feireiss. In hetzelfde jaar prees UN-Habitat de werkwijze aan tijdens een internationale conferentie ‘Regions on the Rise’ in China. Reden genoeg om na zoveel jaar te gaan kijken. Het gesloten theepaviljoen kwamen we gisteren al tegen. Ook dat was van Xu Tiantian. Dit keer kiezen we drie interventies in drie verschillende dorpen.

De suikerrietfabriek in Xingcun die we aandoen ligt op een aantrekkelijke plek aan de rand van het dorp, maar blijkt, net als het theepaviljoen, gesloten. Nu is de productietijd van suiker beperkt want seizoensgebonden, maar deze fabriek, horen we, is veel te groot. Hij is daardoor lastig te exploiteren. Er is verder ook geen leven in het dorp, de fabriek heeft geen enkele uitstraling. Verderop zien we overigens een ander suikerrietfabriekje dat wèl marcheert. Daarna bezoeken we een brug tussen twee dorpen over de Songyin River. Hij oogt fraai, het dak is van hout en bankjes nodigen uit tot verpozen. Maar de brug oogt verlaten. Hier geen marktkraampjes of andere drukte op de koppen. Een enkele elektrische bromfiets passeert. Is dit alle verkeer tussen Shimen en Shimenyu? Later zullen we nog een tofufabriek bezoeken in Caizhaicun. Opnieuw staan we voor gesloten deuren. Ook deze modelfabriek produceert al jaren geen enkele tofu. Onze voorlopige conclusie: veel mag er dan over deze projecten in architectuurtijdschriften zijn geschreven, onze indruk is dat ze ondanks de dure investering niet of nauwelijks bijdragen aan de revitalisering van de dorpen. Wat een verschil met Shatancun en het werk van Yang Guiqing.


Posted

in

by

Tags:

Comments

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *