Category: landschap
-
Euvelgunne
Van Euvelgunne, een gehucht onder de rook van Groningen, is vrijwel niets meer over. Aanleg van het bedrijventerrein Zuidoost heeft er een einde aan gemaakt. Het begon al midden jaren ’50, toen het nieuwe Van Starckenborghkanaal met het Winschoterdiep werd verbonden. Daarmee raakte Euvelgunne afgesneden van de stad. Door die ingreep ging ook de Hunze…
-
Folsgare
Folsgare telt 340 inwoners. Het Friese dorpje ligt even ten westen van Sneek. Een recent nieuwbouwwijkje aan de zuidkant zorgde voor nieuwe bewoners. Op dit moment worden opnieuw twintig woningen toegevoegd. De meeste nieuwkomers komen uit Sneek. Rust en ruimte is wat ze zoeken. De verbrede A7, de vroegere rijksweg 43, snijdt het dorp af…
-
Lauwersmeer
Overal springen padden voor onze voeten weg. Libellen zweven rond onze knieën. Deze bijzondere wandeling eindigt op de Reiddomp, een nieuwe toren in het Friese deel van het Lauwersmeergebied. Dit is Kollumeroord. Ruim veertig jaar geleden is hier bos aangeplant met hoofdzakelijk zwarte populieren, elzen en abelen. Het westelijke deel heet Diepsterbos. De toren –…
-
Oude Rijn
Voor de verandering wandelen we in het Groene Hart. Om precies te zijn lopen we van Alphen aan den Rijn naar Leiden, een afstand van circa twintig kilometer. Eerst een gepimpt stationsplein, dan nieuwbouwwijken: Ridderbuurt, Molenaarsbuurt, op het eind nog een AZC, de zaak opgehoogd, de omgeving op een diepte van twee meter onder NAP.…
-
Het recht om te dwalen
In 2002 ontving de landschapsarchitect Dirk Sijmons de Maaskant-prijs. Bij die gelegenheid verscheen ook Landkaartmos, een reeks beschouwingen van zijn hand over het Nederlandse landschap. Ik herinner me het nog goed, de publicatie had destijds iets tragisch, want toen hij verscheen was de Vijfde Nota Ruimtelijke Ordening juist ter ziele. Paars 2 was voortijdig vertrokken…
-
Bellingwolde
Terug naar Groningen. Langs Zuidwending wandelen we van Bellingwolde in de richting van Wedde. We zijn in Westerwolde. We volgen het Noaberpad. De zon lacht ons toe. Een houten bruggetje over het Veendiep biedt een indrukwekkend uitzicht over de kleipolders boven het groene lint van Bellingwolde dat we zojuist achter ons hebben gelaten. We kijken…
-
Zhangjiajing
Eenmaal terug in de bergen, nu in de buurt van Tiantai, bezoeken we een dorp dat zich opmaakt voor een Daoïstisch kamp. We arriveren er op een vrijdag, ‘s morgens vroeg. Een weekendlang zullen ruim twintig gezinnen uit heel China hier de beginselen van de Dao met elkaar praktiseren. Een leermeester vangt ons op aan…
-
Wenling
Na vijf dagen lopen zijn we tenslotte aanbeland bij het einde van de Tang Poetry Road, zuidelijk van Wenling, dichtbij Yuhuan. Dit is de kust. Tot hier wandelden de Chinese dichters en schilders uit de Tang dynastie vanuit Hangzhou, onderweg het Chinese landschap bezingend. Hun historische voetpaden worden de laatste jaren terugevonden en waar mogelijk…
-
Xianyanbei
Nadat we tegen de avond in Xianyanbei zijn aangekomen en ons hebben geïnstalleerd, wandelen we naar boven. Op veel plaatsen in dit dorp wordt driftig gebouwd. Revitalisering verloopt hier voorspoedig. De meeste woningen blijken homestays. Auto’s worden niet toegelaten, dus iedereen loopt noodgedwongen. Als we het hoogste punt bereiken, zien we waarvoor we gekomen zijn:…
-
Shaoxing
Summer school ‘It’s the countryside, stupid!’, georganiseerd door de Abe Bonnemaleerstoel aan de TU Delft, begint in megastad Shanghai. Het programma behelst een twaalfdaagse voettocht over het Chinese platteland waarbij de deelnemers rurale revitalisering onderzoeken. Tien hebben zich gemeld, de helft is Chinees, de andere helft komt uit Delft. Eenmaal op Pudong Airport nemen we…
-
Zeevaart
In Veendam haalt hij me van de trein. In de kapiteinswoning van Nieuwe Pekela word ik met koffie onthaald. Vandaag wandel ik met Feike Oppewal, voormalig huisarts en voorzitter van de stichting die de kapiteinswoning als museum in Pekela onderhoudt. Met hem duik ik in de geschiedenis van het veenkoloniale gebied aan de hand van…
-
Open ruimte
Op de bus die me tot Schildwolde, Groningen, brengt, ben ik de enige passagier. Vanaf het groene dorpslint loop ik in noordelijke richting. Als ik de kaarsrechte, boomloze Dannemeerweg insla, zie ik uiteindelijk achter de streepvormige horizon de weg verdwijnen. Na het passeren van twee kleine landarbeiderswoningen betreed ik de immense leegte van Midden-Groningen. Wat…