Gelezen in NRC Handelsblad van 19 februari 2008:
"Bij politici en burgers heerst een ongekende nervositeit, die nauwelijks wordt gerechtvaardigd door de feiten – want objectief gesproken is er op dit moment werkelijk geen sprake van een crisis, noch economisch, noch politiek, noch wat betreft onze veiligheid." Dat schrijft Louise Fresco, na ruim negen jaar Rome weer te zijn teruggekeerd in ons land. "Nederland lijkt in de greep van een collectieve preventieve angst voor gevaar dat niet eens bestaat of zich nog niet eens echt heeft gemanifesteerd." Ze doelt op zaken als de film van Wilders, de angst voor obesitas, de ontmanteling van ABN AMRO, de komst van Poolse werknemers enzovoort. Ze probeert deze collectieve psyche te begrijpen. Natuurlijk, de wereld wordt steeds groter en Nederland wordt navenant kleiner. "In Europa zijn we een van de minor players geworden. Dat is de werkelijkheid die we onder ogen moeten zien." Maar een reden voor depressie is het niet.
Haar alternatief klinkt inderdaad veel beter, veel beter althans dan wat het kabinet Balkenende ons voorhoudt, maar het is de vraag of de Nederlanders haar daarin zullen volgen. "Nederland, die kleine, zo intensief bewoonde delta aan een stijgende Noordzee, is een ideaal laboratorium waar het evenwicht tussen milieu en natuur, wonen, werken en transport, integratie en assimilatie onderzocht kan worden. En dat zou weleens relevant kunnen zijn voor de rest van de wereld." Jammer voor Louise Fresco. Want ook met de evenwicht is erg veel mee mis in dit kleine land. Niettemin, met wat grondige herschikkingen en een krachtige, vernieuwde ruimtelijke ordening zou ik het er wel op willen wagen. Fresco for president!
Geef een reactie