Zeker, Belton’s ‘Putin’s People’ heb ik gelezen. Het is een huiveringwekkend boek en het is ook knap geschreven. Toch moet ik bij alle nieuws over Rusland telkens weer aan dat ene gesprek in het vliegtuig denken toen ik die vroege ochtend van Amsterdam naar Moskou vloog. Het was ergens in het voorjaar van 2012. In die tijd reisde ik maandelijks naar de Russische hoofdstad vanwege mijn lidmaatschap van het expertteam dat de competitie voor het structuurplan voor de Moskouse agglomeratie begeleidde. Tien internationale consortia met ster-architecten streden met elkaar om de prijs voor het beste toekomstplan, alles naar het voorbeeld van Nicolas Sarkozy’s ‘Grand Paris’. Elke maand presenteerden ze hun vorderingen in een groot hotel in de buurt van het Kremlin. Wij moesten hun werk vervolgens becommentariëren. Dat was erg leuk om te doen. De sfeer was optimistisch. Met Rusland leek het toen nog de goede kant op te gaan. In het vliegtuig tijdens een van mijn vluchten zat ik naast een Canadees die in Siberië naar olie en aardgas boorde. We raakten met elkaar in gesprek. Dit is wat hij me zei.
Rusland is uiteindelijk de winnaar. Dat is omdat het land zo immens groot is en omdat het over alles beschikt. Want vrijwel alle voorraden grondstoffen die de wereldbevolking in de toekomst nodig heeft bevinden zich uitgerekend daar: olie, gas, hout, graan, mineralen, en niet te vergeten zoet water. Het grootste land op aarde is extreem dunbevolkt, maar het wordt omringd door de allergrootste stedelijke centra van de wereld: het hoogontwikkelde Europa in het westen, het sterk geürbaniseerde China en Japan in het oosten, het dichtbevolkte Midden-Oosten in het zuiden. Die hebben straks allemaal Rusland nodig om te overleven. Eerst gaat het nog om gas en olie, daarna om hout en mineralen, maar uiteindelijk zal de strijd gaan om schoon drinkwater. Natuurlijk voelt het land zich bedreigd. Daarom ook versterkt het al zijn grenzen. Dat is toch volkomen logisch? Het is gewoon geopolitiek. Dat zei de Canadees, die zelf in het op een na grootste land op aarde leefde. Als Amsterdammer voelde ik mij ineens heel erg klein. En toen ik even later boven Moskou zweefde, besefte ik dat de uitgestrekte metropool met zijn zeventien miljoen inwoners zo groot is als heel Nederland. In de competitie zou Moskou verdubbelen.
Geef een reactie