Hij vraagt me nog een keer naar ‘t Zandt te komen. Hij wil me spreken. Als ik arriveer blijkt hij nog meer mensen te hebben uitgenodigd. Drewes Wildeman ontvangt ons met zelfgebakken appeltaart en een knappend houtvuur. De hele middag spreken we op zijn Landgoed DeCamping over een betere wereld. Drewes bijvoorbeeld heeft mooie plannen. Daarvoor heeft hij grond nodig van zijn buurman. Maar die vraagt inmiddels veel te veel geld. Dorpsgenoten, zegt hij, denken dat hij rijk is, maar de grond onder zijn landgoed is van de gemeente. Hij bezit geen stuiver. Geld interesseert hem niet. Juist dat maakt hem zo rijk. Ook Henry Mentink is gekomen. De man van het vrijgekochte Veerhuis in Varik liep tweemaal met een kruiwagen vol aarde uit Varik naar UNESCO in Parijs. De aarde, wil hij maar zeggen, is van ons allemaal. Mentink heeft gehoord van het Groningse beklemrecht. Dat kende hij niet. Een boer bij Huizinge heeft honderd hectare land onder beklemrecht, waarvoor hij slechts 600 euro pacht betaalt. Beklemrecht beschermt Groningse boeren tegen marktwerking. Dat spreekt hem aan. Maar we praten niet alleen over veel te dure grond.
Het landgoed van Drewes is in werkelijkheid een sociaal dorpsbedrijf tevens camping in het aardbevingsgebied, Hermien werkt aan generatie-armoede in Oost-Groningen, Joop is raadslid in Eemsdelta waar een op de zeven kinderen in armoede opgroeit. Anne voert actie voor burgerinitiatieven in Groningen. Ons gesprek is het startsein voor haar wandeltocht door alle Groningse gemeenten. Met ‘Krui-tocht, een pelgrimstocht voor de Aarde’ vestigt ze aandacht op al die mensen die initiatieven ontwikkelen en oplossingen zoeken voor actuele maatschappelijke vraagstukken in de provincie. Henry loopt met haar mee. De hele tijd spreken we over geld. Er komt met Nij Begun zoveel geld naar Groningen. Bij het Nationaal Programma Groningen verdween het meeste geld in de zakken van bureaus en consultants. Daar zit veel zorg bij iedereen. Het gaat teveel van bovenaf, het drijft de prijzen op. Anne denkt aan een participatiedepot waaruit burgers kunnen putten. Drewes belooft 100 procent besteding en 300 procent rendement. Henry ontvouwt zijn ideeen voor een nieuwe economie: economie is niet gelijk aan winst maken, balans en verlies- en winstrekening zouden moeten worden afgeschaft. Economie gaat over relaties tussen mensen. We be-eindigen ons gesprek buiten, waar Henry symbolisch een briefje van 100 euro in de tuin begraaft. Er zitten zaadjes in die dit voorjaar gaan kiemen. Overal in Groningen gaat hij geld begraven. Overal bloeit het straks.
Geef een reactie