Gelezen in Hungry City (2008) van Carolyn Steel:
Vandaag spreekbeurt op het symposium ‘Vooruit met Voedsel’ in Amsterdam. Veel hoef ik er niet meer over te zeggen, want iedereen die er komt kent het grote verhaal, namelijk hoe voedsel de steden kan veranderen. Het is het slot van een beleidstraject dat ruim vier jaar geleden begon onder voormalig wethouder Marijke Vos en waarbij we als gemeente hebben geprobeerd een nieuwe regionale voedselketen in het Amsterdamse te ontwikkelen. Van producent tot consument, met inbegrip van distributiebedrijven, scholen, boeren en opleidingen, markten en het foodcenter, enzovoort. In 2009 waren we een jaar lang ‘Amsterdam hoofdstad van de smaak’.Voortdurend hebben we ons laten inspireren door andere mensen. Hoogtepunten waren wat mij betreft de lezingen van Timothy Lang, hoogleraar voedselbeleid aan de City University London, en LaDonna Redmond uit Chicago op 1 en 2 oktober 2009. Maar ook Carolyn Steel, auteur van ‘Hungry City’ uit Londen in juni 2010 was indrukwekkend. Tim Lang: “Als wij gezond, organisch, vegetarisch en lokaal zouden eten, is de voetafdruk half zo groot als nu.” Niet olie, maar voedsel noemde hij de energiebron van de stad. “If Wibaut came back he would re-install local foodmarkets.” En LaDonna Redmond vertelde over de voedselallergie van haar zoontje. Het ghetto van West-Chicago waar hij en zijn moeder opgroeiden was een ‘voedselwoestijn’. Je kon er gemakkelijker wapens en drugs kopen dan verse tomaten of fruit. Als community organizer, opgeleid door dominee Jesse Jackson, zette ze de mensen aan het werk om zelf hun voedsel te verbouwen op de braakliggende terreinen. Daarvoor gebruikte ze de hiphop cultuur en zo kwam ze tot een soul food system: Sustainable, Organic, Urban and Local.
De Londense architecte Carolyn Steel schetste een mooi perspectief, minder utopisch, maar toch. Het is er een van small answers. “Once you begin to recognise that we live in a sitosphere, city and country emerge as one continuous territory in which terroir, traditionally linked to the soil, is seen to transcend the urban-rural boundary. Locality, seasonality, identity, variety, tradition, knowledge, trust: all are as important for cities as they are for the countryside.” Ze bouwt een stad op uit voedel – Sitopia –, “Sitopia is utopia grounded on reality.” Overal ziet ze aanknopingpunten voor veranderingen, maar de mensen moeten het wel doen. “Get political about food”. Hoe? “Food is all about networks; things that when connected together add up to more than the sum of their parts.” Een mooiere typering van onze Amsterdamse voedselstrategie bestaat gewoon niet. We zijn in die vier jaar een heel eind gekomen. Door Pim Vermeulen, Marijke Vos en Marijke van Schendelen.
Geef een reactie