Ruim zestig ondernemers uit Groningen verzamelden zich in Hornhuizen voor een avond praten over de toekomst van bezinningstoerisme in de provincie. ‘De Kop Leeg’ vond op 29 februari plaats in de mooi verlichte historische kerk van het dorpje dat bijna tegen de dijk van de Waddenzee gevlijd ligt. Afzender: Economic Board Groningen. Het regende. De zee kon je horen en ruiken. Twee inleidingen en twee rondes groepsgesprekken met tussendoor een lichte en gezonde maaltijd in Wongema aan de overzijde werden voorafgegaan door een meditatie en het voorlezen van een gedicht. Wat leverde het op? Ofschoon Groningen nauwelijks een toeristische infrastructuur kent, wenste niemand méér massatoerisme zoals in Pieterburen en Bourtange. De cijfers: in 2022 bezochten 100.000 mensen het vestingstadje met zijn musea, terwijl zeehondencentrum Pieterburen datzelfde jaar 80.000 bezoekers trok. Nee, voor bezinningstoerisme gelden hele andere cijfers en ook kwaliteiten. Juist omdat attractieparken ontbreken is voor Groningen een mooie toekomst voor bezinningstoerisme weggelegd. Een combinatie van de twee achtten de aanwezigen ook onwenselijk. Veel ondernemers vertelden enthousiast over de verwondering van hun gasten over de rust en de ruimte, de donkerte en de stilte en het gebrek aan programma in de provincie.
Slechte Wifi, zei iemand, is geen probleem maar juist een kwaliteit. De plek voor overnachting die hij aanbood duidde hij aan als ‘een echte jaren ’70 locatie’. Ach, mensen talen niet naar programma. Ze genieten van de rust, bij hem komen ze om weer op adem te komen. Val ze daarom niet lastig. De grootsheid van het waddengebied noemde iemand anders de ideale omstandigheid voor rouwverwerking. Je voelt je er klein, uit het grootse landschap put je troost. Een ander verwees naar alle verhalen die rond de borgen, de kerken en de wierden verstopt liggen. Ze zijn er om herontdekt te worden. Historische wandelpaden passen daar goed bij. Het Groningse landschap, vulde weer een ander aan, heeft iets eerlijks, de echtheid spreekt de mensen aan. Ondernemers in de toeristische sector die repten van ‘wegdromen’ en ‘rust geven’, ‘tijd voor een gesprek bieden’, ‘meer diepgang en aandacht geven’, ‘de roots herontdekken’, het had iets merkwaardigs. O ja, iemand wees op het contrast van de rust met de reuring van de stad Groningen. Beide, zei ze, heeft een mens nodig. Beide biedt Groningen. Het toerisme wilden de ondernemers organisch laten groeien, in een kalm tempo, hun werk doen ze gewoon in deeltijd, liefst met vrijwilligers, zonder bombarie. Dus alsjeblieft geen campagnes. Volsta met Groningse charme. Op die manier komen alleen de leuke mensen naar de provincie. Laat de mensen genieten van wat er niet is.
Geef een reactie