Het geluk van Frankemaheerd

Gehoord in het CEC in Amsterdam Zuidoost op 21 oktober 2010:

Gisteravond gesproken voor de PvdA-afdeling Zuidoost. Over de toekomst van de metropool. Het stadsdeel is bezig met een sociaal structuurplan. Dit was de eerste avond in een reeks die gaat over het bouwen aan dit plan. Marcel la Rose, stadsdeelvoorzitter, was aanwezig, evenals db-lid Muriel Dalgliesh. De bijeenkomst vond plaats in het Cultureel Educatief Centrum aan de Bijlmerdreef, pal naast station Kraaiennest. Ik was er een aantal jaren niet meer geweest en al helemaal niet ‘s avonds. Het was er druk op straat, de sfeer was levendig, ik zou zeggen: grootstedelijk. Marcel had me gevraagd de grote lijnen uit te zetten en een lange termijnperspectief te schetsen. Tijdens de drie volgende avonden zullen andere sprekers inzoomen op Zuidoost. Het verhaal van de kleine metropool – ‘la petite métropole’ – leidde tot een levendige discussie over ondernemerschap, onderwijs, woningbouw, diversiteit en creativiteit. Men concludeerde dat er in het vernieuwde Zuidoost toch te weinig ruimte is voor informaliteit en kleinschaligheid. Na afloop zei La Rose dat hij dat wel begreep. De transformatie van de Bijlmer was een proces van stug volhouden geweest, van het ene project naar het andere, een samenwerking van een beperkt aantal partijen. In amper 19 jaar was de krankzinnige klus geklaard. Nu was het tijd om achterom te kijken, waartoe de Bijlmergemeenschap ook gedwongen werd door de kredietcrisis die niets meer vanzelfsprekend maakt. Is de vernieuwde Bijlmer gereed voor de toekomst?

Iemand in de zaal betreurde het dat het ROC en de HES, sinds enkele jaren gevestigd aan de Bijlmerdreef, zo weinig uitstraling hebben. Duizenden studenten studeren nu in Amsterdam Zuidoost, maar rond de schoolgebouwen is het saai en leeg. Er zijn geen bedrijfjes of voorzieningen; de schoolcomplexen liggen als bastions in het water en alle voorzieningen zijn in de twee kolossen geconcentreerd. Weer zo’n voorbeeld van het slecht regelen van informaliteit en levendigheid. Waarop La Rose wees op het geluk van het aanpalende Frankemaheerdcomplex. Het hoofdkantoor van De Bijenkorf en de HEMA dat hier sinds 1990 gevestigd was, grenst aan de beide scholen; het was destijds opgekocht door woningbouwvereniging Rochedale en zou, toen de twee bedrijven vertrokken, worden afgebroken om plaats te maken voor appartementen. Nu de woningmarkt is stilgevallen gaat dit plan voorlopig niet door. Het gebouwencomplex wordt door Rochdale geschikt gemaakt voor kleine bedrijfjes voor een periode van vijftien, misschien wel twintig jaar. De locatie is pal naast de scholen; afgestudeerde economen kunnen hier hun eigen bedrijfje beginnen; er zouden winkeltjes, eetgelegenheden en voorzieningen in kunnen komen. Thuisgekomen zie ik op internet dat er aan de Frankemaheerd inderdaad een foto-expositie in het kader van de Internationale Foto Biënnale is geopend, Grid 2010. En in het CEC zijn foto’s te zien van Magnum-fotograaf Jonas Bendiksen. Over sloppenwijken in Zuid-Amerika, Afrika en Azië. De toekomst is begonnen.


Posted

in

by

Tags:

Comments

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *