Gezien in Huis Marseille te Amsterdam op 5 maart 2018:
Bron: NAi Booksellers
Als u dit leest is de tentoonstelling net afgelopen. In Huis Marseille aan de Keizersgracht in Amsterdam was de afgelopen maanden fotografie te zien van Eddo Hartmann. Het betrof de serie ‘Setting the Stage: Pyongyang, North Korea’. Om precies te zijn, het ging om deel 2, want deel 1 was al eerder, in 2015, in datzelfde Huis Marseille te zien. Wat Hartmann de kijker toonde was een indrukwekkende reeks van vrijwel lege ruimtes van bizar grote afmetingen, een leeg zwembad met roerloos water, een monument, een hal, een ruimtevaartcentrum, een woning, een metrostation, een akelig donkere skyline van onverlichte wolkenkrabbers. Af en toe zie je ook nog een mens. Wat we ook zagen op zolder: een film die Hartmann afgelopen jaar in Pyongyang heeft gedraaid. Daarin viel nog meer de akelige leegte op en het vervreemdende geluid van schallende muziek in een lege, eindeloze ruimte. Het moderne Pyongyang, herbouwd na de Koreaanse oorlog van begin jaren vijftig, is voor Hartmann “de belichaming van een concept, een modelstad als themapark, een stad vol futuristische monumenten die opperste controle uitstralen.” Als er al mensen door deze griezelstad bewegen, dan lijken ze nog het meest op toneelspelers in een veel te groot decor.
De foto’s deden me denken aan ‘Occidentalism. The West in the Eyes of Its Enemies’ (2004) van Ian Buruma en Avishai Margalit. In dit prachtige boek, dat handelt over de stereotypen die mensen in Azië en het Midden-Oosten van het Westen maken, schreven de auteurs: “Pyongyang, the capital of North Korea, is what Germania might have looked like, a neoclassical necropolis of outsize marble and granite temples to totalitarian power.” Speer, Hitler, Stalin, zij allen wilden die ene hoofdstad afbreken en geheel opnieuw optrekken naar persoonlijke inzichten, dus de gebouwde omgeving helemaal controleren, naar hun hand zetten, een stad van parades en tanks creëren, hiermee andere metropolen de loef afsteken, alles representatief, buiten verhouding, op een Babylonische schaal. Pyongyang is volledig eigendom van de staat, gemaakt ook door de staat, mensen leven hier in een communistische utopie. “Thus, all the attributes of the liberal West – civil liberties, free-market economics, democracy, artistic freedom, individualism – would be ‘overcome’, to make the way for something utterly outlandish.” Een groter contrast met het drukke en rommelige Amsterdam – stad van vrijheid, kapitalisme, democratie, vrije kunsten en individualisme – was nauwelijks denkbaar. Hier de link: https://www.youtube.com/watch?v=40on-PFIBCg.
Geef een reactie