Er schijnt een winterzon. Kou hangt nog in de lucht. Als ik nietsvermoedend langs het brede Eemskanaal wandel zie ik een bord aan een hek: ‘Woningen midden in Groningen’. Het blijkt om Stadshavens te gaan, een toekomstige stadswijk van Groningen met 3.300 nieuwe woningen. Hier en daar industrie, een brandweerkazerne. Ik steek het Winschoterdiep over en lees nu op een billboard ‘Wonen op randje stad?’ Dit keer gaat het over De Eems, alweer een nieuwe woonwijk, nu iets verderop aan de oostkant van de stad, groot 3.000 woningen. De echte stadsrand ligt echter nog verder weg, want ik moet eerst weer vier kilometer lopen door braakliggend land om Meerstad te bereiken, opnieuw een woongebied in ontwikkeling, nu van 10.000 (minus 3.000) woningen. Alles wordt hier volgebouwd in een zeer lage dichtheid naar een masterplan van West 8: vijf woningclusters zijn hier ‘te gast in het landschap’. Ondertussen passeer ik het dorpje Middelbert met zijn Martinuskerk uit de dertiende eeuw. Het ligt er wat verloren bij. Op een grafsteen lees ik ‘Het oude stort ineen, de tijden veranderen. Een nieuw leven bloeit op uit de puinhopen’. Het grondgebied van Meerstad is even groot als heel Groningen, maar zal uiteindelijk slechts een fractie van de 240.000 inwoners tellen. Is landbouwgrond hier werkelijk zo spotgoedkoop?
Ooit was dit de gemeente Slochteren. Gemeente, provincie en grote buurtgemeente besloten begin maart 2005 tot de bouw van een groene megawijk aan de oostkant van de stad. Net als bij Blauwestad zou een nieuwe plas van 600 hectare er deel van uitmaken. De wijk werd zelfs voorbeeldproject in de nieuwe Nota Ruimte (2004): een fraai staaltje ‘ontwikkelingsplanologie’. In 2008 ging de eerste schop de grond in, maar dat bleek aan de vooravond van de kredietcrisis. Toen al was er een tekort van 200 miljoen euro voor de gebiedsontwikkeling op een totaal van 2,5 miljard euro. Oorspronkelijk bedoeld om de trek van Groningers naar Noord-Drenthe tegen te gaan wist de wijk de jaren erna maar bitter weinig kopers te trekken. Toch besloot men in 2011 vast te houden aan de plannen. Het totaal aantal woningen werd wel drastisch teruggebracht. Het jaar erna werd opnieuw een tekort van 44 miljoen geconstateerd. Begin 2017 werd Meerstad door Slochteren overgedragen aan de gemeente Groningen; Slochteren zelf werd onderdeel van Midden-Groningen. Daarna gebeurde er een wonder. Er brak een wooncrisis uit. Dat betekent nieuw perspectief voor de 2.500 hectare Meerstad. In de oorspronkelijke planning zou de nieuwe wijk in 2025 worden opgeleverd. Inmiddels is dat 2040. Opgelucht en met de zon in mijn gezicht haast ik me terug. Daar is al de stad, een afstand van ruim zevenenhalve kilometer.
Geef een reactie