Gelezen in The White Tiger (2008) van Aravind Adiga:
Helemaal op het eind van de roman verloochent hoofdpersoon Balman Halwai zich niet. Het economische succes dat hij boekt in Bangalore heeft hij natuurlijk te danken aan de magische poëzie en aan het veroveren, mede daardoor, van zijn vrijheid. Maar het essentiële onderdeel van zijn succesvol ondernemen is toch vooral het luisteren naar de straat. Als ‘half-baked’, dat wil zeggen als iemand die geen grondige opleiding heeft gevolgd maar die van alles een beetje weet doordat hij iets ervan heeft opgepikt, kon hij bij uitstek ondernemer worden. "Now, despite my amazing success story, I don’t want to lose contact with the places where I got my real education in life."
"The road and the pavement."
"I walk about Bangalore in the evenings, or in the early mornings, just to listen to the road." (…)
Waarop zijn advies volgt aan degene die zijn brieven leest: "Keep your ears open in Bangalore – in any city or town in India – and you will hear stirrings, rumours, threats of insurrection. Men sit under lampposts at night and read. Men huddled together and discuss and point fingers to the heavens. One night, will they all join together – will they destroy the Rooster Coop?"
Balman gelooft het niet. Er komt geen revolutie in India. "No sir. It won’t happen. People in this country are still waiting for the war of their freedom to come from somewhere else – from the jungles, from the mountains, from China, from Pakistan. That will never happen. Every man must make his own Benaras."
"The book of your revolution sits in the pit of your belly, young Indian. Crap it out, and read."
Gelezen in The White Tiger (2008) van Aravind Adiga:
Schitterende debuut roman van Aravid Adiga gelezen. Het is een indrukwekkend brievenboek. De brieven van de hoofdpersoon, Balram Halwai, zijn gericht aan niemand minder dan Wen Jaibao, de premier van China. Jaiboa bezoekt Bangalore en wil ‘het geheim van B.’ weten. Het geheim gaat natuurlijk over Indiaas ondernemerschap. Balram wil het hem wel vertellen. Met zijn lange brieven verklaart hij – een van de succesvolste maar tevens onbekendste ondernemers van Bangalore – de Chinese premier het stormachtige economische succes van India. Echter niet op de wijze waarop Jaibao het ter ore zal komen via de officiële Indiase kanalen, maar vanuit de realiteit – vanuit de mens Balram Halwai en hoe hij uiteindelijk tot zijn economische doorbraak is gekomen.
Zo leren we via de brieven India van binnenuit kennen. Stormachtig, inderdaad. Maar zeker niet fraai. Het gaat via moord, corruptie enzovoort. Los van alle dramatiek verloopt het succes overigens geheel volgens het boekje: de trek naar de stad, het verwerven van vrijheid, het ‘krijgen’ van een startkapitaal en het naäpen van anderen – import-vervanging -, want het bedrijf van Balram is niet veel meer dan de bekende dienstverlening: zijn bedrijfje vervoert vrouwelijke werknemers van hun woningen naar de bedrijven van Bangalore en vice versa. Dat deden anderen ook al, maar Balram weet via omkoping van de plaatselijk politie een marktaandeel te veroveren. De waarheid over Bangalore is daarmee universeel. Alleen, het verwerven van vrijheid in India is allerminst eenvoudig. Daarvoor is de stad nodig. En Balram begaat daarvoor niet minder dan een moord. "I’ve broken out of the coop!’ Hij weet niet hoe lang zijn vrijheid zal duren, want ieder moment kan hij opgepakt worden; alleen door voortdurend steekpenningen aan politieambtenaren en politici te geven kan hij, net als iedereen, overeind blijven. "All this dreaming I’m doing – it may well turn out to be nothing." Daarmee gaat deze bijzondere roman over vrijheid, alweer. En over de waarde van poëzie.
reacties