Pages
Stay In Touch
More
© 2013 Free State of Amsterdam
Gelezen in Financial Times Deutschland van 29 oktober 2010:
Eerder schreef ik al over de stad als huwelijksmarkt. Mijn stelling is dat grote steden groeien omdat ze vooral als huwelijksmarkt dienst doen. De kans om mooie jonge mensen te ontmoeten is in een metropool nu eenmaal groter dan in een dorp of provinciestad. Het gevolg is dat mooie mensen naar de grote steden trekken, waardoor het effect wordt versterkt. Het gaat bij de trek naar de stad dus niet zozeer om het vinden van werk of een opleiding – dat is mooi meegenomen – maar om voortplanting. Nu wordt het bewijs van mijn stelling geleverd in China. Ruth Fend, correspondent van FT, bericht uit Peking hoe de demografische aardverschuiving aldaar zijn uitwerking heeft op de bevolkingssamenstelling van de grote steden. Door dertig jaar één-kind-politiek zijn er beduidend meer Chinese jongens dan meisjes. Men schat het mannenoverschot op 50 miljoen. Dat overschot concentreert zich in de grote steden. Wetenschappers waarschuwen al een tijdje voor het gevaar van geweld dat hieruit voort kan komen. Maar het probleem is nog groter als men bedenkt dat jonge vrouwen in de grote steden van China vaak hoogopgeleid zijn, financieel onafhankelijk en qua lichaamslengte steviger dan hun soortgenoten op het platteland. Zij worden ‘Sangao’ genoemd: ‘driemaal hoog’, dat wil zeggen hoog inkomen, hoge opleiding en hoge lengte. Vooral deze Sangao hebben moeite een geschikte partner te vinden.
Vandaar dat er sinds juli een Love Bus rondrijdt in Peking. De bus verzorgt een drie uur durende stop-and-go service op de derde ring rond de Chinese hoofdstad. Ongehuwde jonge mannen en vrouwen mogen er instappen en zich aan elkaar voorstellen door maximaal zeven minuten te spreken over zichzelf door de microfoon. Een soort van speed dating in het stedelijke fileverkeer. Elders in Peking adverteren ouders elke zondagmiddag in het park met de kenmerken van hun opgroeiende kinderen om een goede match voor hun zoon of dochter te kunnen maken. Het idee is griezelig, zeker in het vooruitzicht van de onvermijdelijke vergrijzing. Berekend is dat de enorme bevolking van China op afzienbare termijn zal krimpen. Zo rekent de ontwikkelingsbank ADB met een stijging van 60-jarigen en ouder in China van 100 miljoen nu naar 235 miljoen in 2030. Als mijn theorie klopt zal dit de trek van jongeren naar de steden alleen maar doen toenemen. Werk genoeg dus voor de Love Bus.
Gelezen in Het Parool van 12 februari 2010:
De wetenschap maakt onmiskenbaar vorderingen. Moesten wij geografen vroeger nog leren dat mensen naar de stad trokken om er werk te vinden, eindelijk zijn de economen, althans van de Vrije Universiteit in Amsterdam, erachter dat mensen minder voor werk naar de stad trekken, dan voor het vinden van een partner. “Volgens de economen van de VU heeft de stad als huwelijksmarkt een grotere invloed op de huizenprijs dan de werkgelegenheid.” De onderzoekers volgden de levensloop van ruim 23.000 Denen van 1980 tot 1995. (sic!) Ze kwamen tot de ontdekking dat aantrekkelijke vrijgezellen vaker naar de stad verhuizen dan onaantrekkelijke. Aantrekkelijk wil zeggen: een goede catch, gebaseerd op opleiding, inkomen en werk van de vader. Ben je aantrekkelijk, dan bezit je veel waarde. “Elke week dat je vrijgezel bent, is dan heel kostbaar: het verschil in waarde tussen wel en geen relatie hebben is namelijk voor die mensen heel groot. Dat verschil is kleiner wanneer je niet aantrekkelijk bent, want dat is je partner óók minder aantrekkelijk en zit er dus minder verschil tusen single zijn en een relatie hebben.” Daarom wonen er in grote steden vooral aantrekkelijke mensen, op het platteland onaantrekkelijke. “Iedereen blij, want onaantrekkelijke mensen vinden in de stad toch niet snel een partner.”
Overeenkomstige conclusies trokken wij vanuit de Dienst Ruimtelijke Ordening drie jaar geleden in Nieuwe Openingen nr. 6, 2007, getiteld ‘’Hier werden wij verliefd”. Stadsecoloog Remco Daalder schreef in dat nummer: “Amsterdam heeft een geile naam en dat is al eeuwenlang zo, (…). Het is een vicieuze cirkel: Amsterdam heeft die naam en dus komen jongeren uit het gehele land toegesneld, dus barst de stad van de op sexueel contact gerichte jongeren, waarmee Amsterdam haar naam weer bevestigt. Daar mogen we als stad blij mee zijn. De jongeren bevolken onze universiteiten, stichten de creatieve bedrijfjes die onze economie draaiende houden en blijven ook als ze ouder worden steeds langer in de stad hangen, (…) Sex in the City is niet zomaar een kreet, het is een belangrijke basis voor het economische succes van Amsterdam.”
Gelezen in ‘Hier werden wij verliefd’ (DRO, 2007):
Twee weken geleden verscheen een nieuwe editie van ‘Nieuwe Openingen’, het tijdschrift van de Dienst Ruimtelijke Ordening van de gemeente Amsterdam. Nieuwe Openingen is een opiniërende reeks waarmee deze gemeentelijke dienst een inspirerende bijdrage wil leveren aan het debat over de ruimtelijke ordening in Nederland. Dit zesde nummer gaat over Amsterdam als huwelijksmarkt. Volgens de stadsecoloog Remco Daalder gaat het over Amsterdam als de meest geile stad van Nederland. "Amsterdam is dé stad als het gaat om seksueel contact. Geen enkele andere stad in Nederland wordt voortdurend in verband gebracht met Sodom en Gomorra. (….) Amsterdams reputatie als ‘s lands geilste stad lokt jongeren uit alle windstreken, ook vele hoogopgeleide, creatieve geesten, de motoren van de economie."
Waarmee we weer, via een wonderlijke ingang, zijn aanbeland bij het onderwerp van deze weblog: creatieve steden. Elders in het nummer laat de geograaf Jos Gadet zien dat Amsterdam het hoogste aandeel alleenwonenden in Nederland kent. Jongeren tot 30 jaar vormen er verreweg de voornaamste groep vestigers. En ze gaan niet meer weg, in tegenstelling tot veel studenten in zogenaamde studentensteden in Nederland. Sterker, ze kiezen in het geval van Amsterdam (UvA, VU) vooral voor de stad, en minder voor de kwaliteit van de opleiding. Terwijl in veel andere studentensteden (Eindhoven, Delft, Enschede) jongeren juist kiezen voor een opleiding en de stad op de koop toe nemen. Nog mooier, ook alleenwonenenden buiten de studentenleeftijd (30-50 jaar) vormen in Amsterdam een belangrijke vestigingscategorie. De spannende stelling van de auteurs van deze editie van Nieuwe Openingen is dat deze jongere en oudere alleenstaanden kiezen voor Amsterdam vanwege de geile reputatie van de stad. Om dit alles te staven hebben de medewerkers van DRO, Klaas-Bindert de Haan en Koos van Zanen, een kaart van de stad gemaakt met alle zogenaamde ‘erogenen zones’. En dat zijn er heel wat. Ze hebben ze onderverdeeld in drie categorieën: seksgerichte ontmoetingen, contactgerichte ontmoetingen en ‘toevallige ontmoetingen’. De stad fungeert bovenal als huwelijksmarkt.
reacties