Pages
Stay In Touch
More
© 2013 Free State of Amsterdam
Gelezen in ‘A Hologram for the King’ (2010) van Dave Eggers:
Hoofdpersoon Allan Clay uit Boston, Massachusetts, belandt in ‘A Hologram for the King’, de nieuwste roman van Dave Eggers, als consultant van de Amerikaanse firma Reliant in King Abdullah Economic City, kortweg KAEC. De nieuwe stad ligt een paar uur buiten Jeddah, Saoedi Arabië, aan oevers van de Rode Zee. Daar moet hij met een team een holografische videoconferentie installeren in een tent voor de koning, die ook de opdrachtgever is voor de bouw van de nieuwe stad. De eerste torens staan er al, de waterlopen zijn gegraven, maar verder is er alleen nog maar woestijn en dus die ene tent. Het is precies zoals metropolen als Dubai en Abu Dhabi ooit moeten zijn begonnen. Auteur Dave Eggers wijdt ons in in het leven van Clay, die net gescheiden is, een studerende dochter heeft en diep in de schulden zit. Van het slagen van zijn opdracht in KAEC hangt het af of hij uit de problemen zal raken. Maar daar lijkt in de roman weinig kans op, want in de hele onderneming zit weinig schot. Amerika produceert zelf niets meer en Saoedi Arabië is rijk, maar heeft geen haast en bestelt alles in het buitenland. Iedereen is er manager of consultant.
Wanneer Clay boven op het dak van een flat in aanbouw staat en overweegt om een appartement te kopen en zo te speculeren, denkt hij terug aan Boston. Geworteld is hij er niet. Geboren in Dedham, een dorpje even ten zuiden van Boston, beseft hij dat niemand hem daar meer kent. Sinds jaar en dag woont hij in Duxbury, maar aan die voorstad voelt hij zich allerminst gehecht. Ooit had hij geprobeerd er iets voor zichzelf te bouwen: een natuurstenen muur om zijn eigen tuin. Stenen en cement had hij gekocht bij de plaatselijke bouwmarkt. “Building the wall gave Allan as much pleasure as he’d known in years, even though he had virtually no idea what he was doing.” Het moest allemaal snel, maar met cement had hij nog nooit gewerkt. “But then came a visit from the zoning department.” Ambtenaren ontboden hem op het stadhuis. Hij bleek geen vergunning te hebben, dus de muur moest weer worden afgebroken. Aan die beschamende affaire denkt hij terug als hij uitkijkt over de woestijn even buiten Jeddah, met rondom hem een reusachtige bouwput waar binnen dertig jaar een complete metropool moet verrijzen. “In ‘A Hologram for the King’, Dave Eggers takes us around the world to show how one man fights to hold himself and his splintering family together in the face of the global economy’s gale-force winds.” Mooi. Huiveringwekkend.
Gelezen in Het Parool van 16 augustus 2012:
In Saoedi Arabië wordt een begin gemaakt met de bouw van speciale vrouwensteden; dat zijn industriële steden net buiten de bestaande steden waar alleen vrouwen mogen werken. De eerste vrouwenstad wordt gebouwd bij Hofuf, in het oosten van het koninkrijk. Het is een initiatief van de ultraconservatieve krachten in het land. Zelfs de Kamer van Koophandel is er geen voorstander van. Haar adjunct-directeur werpt tegen dat het land meer dan 3.000 fabrieken telt waar zeker 300.000 vacatures openstaan, maar die vacatures mogen niet met eigen vrouwelijk personeel worden vervuld. Men trekt liever mannelijke immigranten aan om het werk te laten doen. Bovendien mogen vrouwen nog altijd geen opleiding volgen in industriële vakken, dus waarom zou je speciale steden hiervoor inrichten? Het antwoord van de regering is dat de vrouwen tewerkgesteld zullen worden in lichte en schone onderdelen van de industriële processen, in keurige en veilige omgevingen. Vooralsnog reageert de bevolking rustig. Iedereen weet dat het nog jaren zal duren voordat de eerste steden zullen worden opgeleverd. Toch zou die bij Hofuf volgend jaar al moeten worden opgeleverd.
In de vrouwenstad van Hofuf zullen naar schatting 5.000 banen worden geschapen. Het gaat om werkgelegenheid in de textielindustrie, voedingsmiddelenindustrie en farmaceutische industrie. Zowel de leiding als het personeel zal vrouwelijk zijn. Dagelijks zullen de vrouwen forensen tussen hun woonhuis in Hofuf en het werk in de vrouwenstad. Men verwacht grote interesse. 65 procent van de Saoedische vrouwen zou wel willen werken, maar mag het niet. Het Parool: “Of de vrouwenstad een feministische doorbraak is, valt te betwijfelen. Vrouwen mogen dan wel werken, maar alleen daar waar niemand ze ziet.” Al deze informatie lijkt afgeleid van een artikel in The Guardian. Ook het Franse Le Monde citeerde eruit. Zij zijn ook de belangrijkste bronnen van het verhaal in Het Parool. Ikzelf moest vooral denken aan kunstenaar Joep van Lieshout. Hij zou een prachtige vrouwenstad kunnen ontwerpen.
reacties