Tiantai

Een bezoek aan Tiantai, een middelgrote Chinese stad in de Jiangnan regio, houdt een verrassing voor ons in. Wat we al weten: rondom de stad wordt veel waterkracht opgewekt, in totaal zo’n 51.600 kW. Maar ook wordt in de omgeving veel zilver, lood, zink en aluminium gewonnen. Bovendien is Tiantai van oudsher een boeddhistisch en Daoïstisch centrum, in een natuurrijke omgeving. Vanaf de zesde eeuw bloeide hier niet alleen de Oost Aziatische boeddhistische school – het Taintai Boeddhisme -, maar ook het zuidelijke Daoïsme. Dan de verrassing. We staan op een brug over de Zhexi rivier, die beroemd is vanwege zijn heldere water. De monnik Ji Gong zou er nog in hebben gespeeld. Op het eind van deze warme dag zien we midden in de rivier opnieuw kinderen in het water spelen. Ditmaal geen monniken. Het rivierbed is zorgvuldig vormgegeven, net zoals er even verderop een eiland van lotusbloemen in de rivier is gemaakt. Rondom strekt zich een nieuw chique winkelcentrum uit. Het is er druk. Wandelpaden langs het water voeren de mensen omhoog naar de winkels. Nog niet zo lang geleden was dit de oude kern van Tiantai. Die is compleet opgeruimd. De oude stadspoort blijkt vervangen door een architectonisch hoogstandje.

Als we ‘s avonds teruglopen, duiken we achter de winkelgalerij. Dat is schrikken. Daar wordt het ineens aardedonker. Benauwde straatjes tonen schaars verlichte winkeltjes en werkplaatsen. Dit is een compleet andere wereld waar je echt in moet doordringen en waar je gemakkelijk kunt verdwalen. De mensen die er wonen zijn arm. Hier en daar wordt nog gewerkt, in kamertjes wordt gezamenlijk gegeten, een vrouw zingt karaoke op de stoep voor haar eigen pand. Verderop zit een groep mensen luidruchtig te feesten. Daar wordt muziek gemaakt. Dit is het echte China. De bezoekers lijken zich er echter van af te keren. De drukte van de gloednieuwe winkelpassage langs de rivier ontbreekt hier volkomen. De overgang is abrupt, men lijkt hier aan zijn lot overgelaten. Dit duistere labyrinth lijkt nog het meest op een achterbuurt, door sommigen rijp geacht voor de sloop. Zo zal het op de oevers langs de rivier ook zijn geweest. We vragen ons af of het hier wel veilig is, zo schaars is de verlichting. Wat een contrast met die dure winkelpassage even verderop.