Stadsagenda

Gelezen in Verslag Werkconferentie Stadsagenda Utrecht van 26 januari 2011:

Op 23 februari een verslag ontvangen van een bijeenkomst te Utrecht waar ik niet bij aanwezig kon zijn. Het klonk, bij nalezing, allemaal herkenbaar, alsof ik weinig had gemist. Het gaat om Utrecht – Stad van Kennis en Cultuur. De werkconferentie was het sluitstuk van het traject rond de Stadsagenda, opgesteld door de Utrecht Development Board (een vertegenwoordiging van het Utrechtse bedrijfsleven), tevens “start van de uitvoeringsfase”. “Gemeente en Utrecht Development Board werken gezamenlijk aan de oprichting van een aantal uitvoeringsalliantie, die bij willen dragen aan de realisatie van de doelstellingen.” Die doelstellingen worden vervolgens kort opgesomd: dynamische kennis- en opleidingscentra, kennisintensieve bedrijvigheid, aantrekkelijke woon- en werkomgeving, een openbare ruimte die uitnodigt tot ontmoeting, culturele podia, randvoorwaarden. Ik zou zeggen: niet opzienbarend allemaal. Elke stad in Europa en in de wereld werkt aan een dergelijke agenda. En daar is niets mis mee natuurlijk. Wat leert het verslag?

Geert Teisman, hoogleraar Bestuurskunde te Rotterdam, was eerste gastspreker. Hem viel op dat Utrecht vanuit kansen dacht, niet vanuit problemen. In Rotterdam is dat heel anders, voegde hij eraan toe, want daar zouden ze vooral vanuit problemen denken. (Da’s niet zo best.) Echter, kennis en cultuur zijn ook de agendapunten van Amsterdam, waarschuwde hij vervolgens. Aap Amsterdam dus niet na, maar kies iets eigens, was zijn advies. ‘Schoon, heel en veilig’, suggereerde hij. (Inderdaad, dat kun je van Amsterdam niet zeggen!) Over de wijze waarop de ambities zouden moeten worden uitgevoerd was Teisman al even concreet: “Chaos is nodig om innovaties te realiseren.” Beide adviezen – schoon, heel en veilig en chaos – kon ik niet helemaal met elkaar rijmen, maar dat mocht de pret niet drukken. Daarna volgden verschillende deelsessies. Trude Maas, voorzitter van de Utrecht Development Board, sloot de conferentie af: “Aandacht voor de internationale positie van Utrecht en het internationale bedrijfsleven, het exacter typeren van het Utrechtse profiel en het definiëren van een nieuwe stedelijkheid maken de Stadsagenda completer en sterker. Door het toevoegen van het thema duurzaamheid onderscheiden we ons bovendien meer als stad.” Utrecht internationaal? Duurzaamheid als onderscheidend thema? Ik twijfel. Waarom willen steden toch zo graag onderscheidend zijn? Willen ze niet allemaal hetzelfde? Tot slot lees ik: ‘Ook in de toekomst rekenen wij graag op u!” Ik voel me aangesproken.