In de buurt van Wilhelminaoord, net over de grens van Friesland, belandden we in de uitgestrekte bossen van de Maatschappij voor Weldadigheid. Die Maatschappij was begin negentiende eeuw door Johannes van den Bosch opgericht voor de aankoop van gronden in Zuidwest-Drenthe. Daar wilde hij een aantal koloniën stichten. Arme gezinnen uit de grote steden zouden er bij ontginningswerk worden tewerkgesteld om uiteindelijk boer kunnen te worden. Tegenwoordig is de Maatschappij vooral beheerder van de ooit verworven terreinen. We liepen over echte ontginningsgrond, veelal bloks-gewijs verkaveld. Mijn wandelgenoot schrok. Overal in de bermen zag ze japanse duizendknoop (fallopia japonica) omhoogschieten. Die plant woekert en kan flinke schade aanrichten. Er is vooralsnog weinig tegen te doen. Hoe was de exoot hier terecht gekomen? En hoe krijg je hem weer weg? Vaak begint het met tuinafval dat ergens wordt gedumpt. Vooral bermen met zachte bodems die intensief worden gemaaid zijn vatbaar. Bewoners die we onderweg spraken, hadden het over nalatigheid van de terreinbeheerder. Maaien of spitten helpt niet. Je kunt beter varkens erop loslaten, opperde mijn wandelgenoot. Die wroeten en eten niet alleen het blad maar ook de wortels.
Nu we het toch over Drenthe hebben: fietspaden worden in deze provincie verbreed en verhard om ze geschikt te maken voor e-bikes en bakfietsen. Vooralsnog gaat het om vier routes. Men wil verbreding om het fietsen te stimuleren, maar ook gaat het om verkeersveiligheid. Het aantal ongelukken met fietsen in Drenthe neemt sterk toe. In 2022 werd besloten om 22,5 miljoen euro voor uitbreiding, verbreding en verharding van fietspaden uit te trekken. Een deel gaat naar recreatieve routes. We namen ons voor om onderweg goed op te letten en inderdaad, door de komst van de elektrische fiets rijden fietsers niet alleen harder en gevaarlijker, ze fietsen ook achter elkaar. Een gezellig praatje onderweg is er niet meer bij. Waarom dus accommoderen? Verbreden van fietspaden is landschappelijk een ramp, althans voor wandelaars. Was wandelen op fietspaden al levensgevaarlijk door de komst van elektrische fietsen, straks wordt lopen over die brede paden ongenietbaar. Alle landschappelijkheid verdwijnt. Om niet helemaal in mineur te eindigen: Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten hebben bijna alle prullenbakken uit hun natuurterreinen verwijderd. Boswachters, vertelde mijn wandelgenoot, waren veel tijd kwijt om de bakken te legen. En prullenbakken trekken afval aan. Zwerfafval in de natuur, dat moet je niet stimuleren. 50 tot 300 miljoen kilo zwerfafval moet SBB jaarlijks afvoeren. Niet normaal. Toen moest de lelieteler in Vledderveen nog komen.
Geef een reactie