Eindelijk de bergen in. Aan de oever van de Cao’e River, ergens halverwege tussen Shaoxing en Shengxian, stappen we uit in een klein dorpje. Collega’s van Tongji University Shanghai wachten ons daar op. Samen beklimmen we Tushan Ancient Road, een mooi nieuw bord wijst ons de route. Het oude bospad voert steil de berg op, naar het dorpje Yunshang Shunhuang. Daar worden we hartelijk ontvangen door de dorpsbewoners. Ze hebben grootse plannen met hun dorp. Ze willen het aantrekkelijk maken. Wat ze bieden: berg, wolk, thee, rust. Tegen de helling staan al cabines: houten hutjes met veel glas waarin de gasten kunnen slapen. De cabines bieden uitzicht over de theeplantages. Tentzeilen beschermen tegen de felle zon. Hier kan men op adem komen. Maar de plannen strekken verder. De dorpelingen hebben al een locatie in gedachten voor een mooie boekenwinkel. En er kan een podium komen voor openluchtvoorstellingen. Maar een kunstenaar mag ook ergens een opblaasbare wolk oplaten. Overal in het dorp staan grote borden met referentiebeelden van kekke projecten uit andere succesvolle dorpen. Yanshang Shunhuang wil niet achterblijven. Via sociale media zal het dorp flink worden gepromoot.
Beneden me zie ik grote graafmachines het bos opruimen, hellingen gladstrijken en gereedmaken voor asfalteren. Hun geronk stijgt op uit het dal. De dorpsvoorzitter toont ons een kaart van de gemeente met in geel gearceerd alle wegenplannen. Bereikbaarheid is aandachtspunt nummer een, zegt hij. Ook denkt hij aan een tandradbaantje naar boven. Is dat wel nodig, vraag ik? Het treintje is niet alleen voor toeristen, maar zal ook dienstdoen voor de oudjes in het dorp, antwoordt hij. Iedereen zal profiteren van de ontwikkelingen. Het gaat immers om ‘common prosperity’. Het platteland mag niet achterblijven. Mensen zijn vertrokken en moeten terugkeren naar het dorp. Isolement is het grote probleem. Het gaat trouwens om revitalisering van alle dorpen in de wijde omgeving. En de wandelpaden dan? Mooi dat ze er zijn. Maar ze zijn niet genoeg. Geen tijd te verliezen nu. Een dame duwt ons naar buiten, naar een podium. We moeten op de foto. Ons bezoek mag niet onopgemerkt blijven. Dit dorp is een campagne begonnen. Kom over vijf jaar maar terug. Dan bestaat de helft van dit dorp uit homestays. Vijfentwintig woningen zijn al aangewezen voor andere functies. Voor zittende bewoners wordt gezorgd. Die krijgen een nieuw onderkomen. Overal wordt driftig gebouwd.
Geef een reactie