Gelezen in The New Yorker van 4 december 2012:
Heerlijk artikel van Sally McGrane in ‘The New Yorker’ van afgelopen week. Moskou telt zeker 120.000 liften. Dat is meer dan het dubbele aantal van New York. Tot diep in de jaren vijftig bouwde Moskou tot vijf verdiepingen hoog, maar met het aantreden van Leonid Brezhnev in de jaren zestig werd overgegaan tot echte hoogbouw om de woningtekorten te lijf te gaan. De meeste liften dateren uit die tijd. Ze zijn gefabriceerd door de communistische firma Moslift. Inmiddels is zeker een vijfde van alle liften in Moskou zwaar gedateerd. Vandaar dat de meeste Moskovieten regelmatig vast komen te zitten in liftschachten: jaarlijks gaat het om 200.000 slachtoffers. Die mensen moeten worden bevrijd. De firma Otis, die Moslift na 1992 heeft overgenomen, verdient er goed aan. Geen wonder dat de nieuwe burgemeester van Moskou, Sobyanin, een programma is gestart om de zwaar verouderde liften in de vele hoogbouw van Moskou te vervangen.
“We are like Batman,” vertelt Evgeniy Titarenko, die directeur is van Moslift en daarmee nog altijd eigenaar van de helft van alle liften in Moskou. Typisch Russisch is de volgende uitspraak van een slachtoffer, ooit gevangen in een van de liften van de Russische hoofdstad: “When you are stuck in an elevator, you get a wonderful chance to talk and listen to yourself. And maybe this chance is the only one, for many people.” Het zal ermee te maken hebben dat er desondanks weinig echte ongelukken met liften in Moskou zijn gebeurd. En als het gebeurt, dan zijn er volgens The New Yorker zoveel mecaniciens voorhanden, dat een vlucht of redding nooit ver weg is. Nee, een heerlijk artikel, dat u beslist moet lezen.
Geef een reactie