Besproken op vrijdag 6 maart 2009:
In gesprek met de gemeentesecretaris. Op zijn kamer. Op de vrijdagavond. Met een glas wijn. Op mijn verzoek. Onderwerp: de gemeentelijke organisatie in tijden van crisis. Strekking van mijn betoog: de afgelopen eeuw was het drie keer voorgekomen dat het gemeentelijke apparaat door een crisis zwaar werd getroffen: in de slechte jaren tachtig, in de oorlogsjaren 40-45 en in de crisisjaren dertig. In de jaren tachtig had dat geleid tot de ontmanteling van Publieke Werken en de Woningdienst plus de instelling van de stadsdelen en ook de privatiseringen; in de oorlogsjaren was sprake geweest van onttakeling van het apparaat door de bezetter en van deportatie van joodse ambtenaren. Beide keren had dit tot gevolg gehad dat de gemeente ernstig aan geheugenverlies was gaan lijden en dat het daarna decennia nodig had gehad om er weer bovenop te komen. In de jaren dertig – de derde of eigenlijk eerste crisis – gebeurde dat niet. Daar had Floor Wibaut voor gezorgd. Tijdig, al in de jaren twintig, had hij de ‘Ineenschakelingscommissie’ voorgezeten als wethouder Financiën. Die had op last van de gemeenteraad een majeure bezuinigingsoperatie moeten voorbereiden binnen het gemeentelijke apparaat. Wibaut heeft er toen voor gezorgd dat het nieuwe apparaat juist sterker werd en dat het de latere crisisjaren goed kon doorstaan. Mijn eigen Dienst Ruimtelijke Ordening is er uit voortgekomen, destijds aangeduid als de Afdeling Stadsontwikkeling binnen de Dienst Publieke Werken. Die afdeling werd in 1928 opgericht, na het aannemen door de gemeenteraad van een motie van inmiddels oud-wethouder Floor Wibaut. Een paar maanden later crashte de beurs van Wall Street.
We stevenen weer af op een crisis. Sterker, we zitten er middenin. Er zitten majeure bezuinigingen aan te komen. Wat gaan we doen met het gemeentelijke apparaat? Zorgen we ervoor dat we geen geheigenverlies lijden? En waar is Wibaut? Van die zaken.
Geef een reactie