Gelezen in NRC Handelsblad van 7 mei 2004:
Afgelopen vrijdagmiddag met Clemens Blaas, directeur van HVO Querido, dwars door Amsterdam gereden. Het regende pijpenstelen. We brachten een bezoek aan de daklozenopvang in Zuid00st en op Steigereiland. Tussendoor bezochten we het kantoor van Discus, de woningbouwvereniging voor daklozen van HVO Querido. De aanleiding was de Vrijstaat Amsterdam, waar een avond met de dak- en thuislozen de meeste indruk op me had gemaakt. Kort daarna dineerde ik bij toeval met Blaas, die me vervolgens inviteerde. Vandaar. HVO Querido heeft veertig onderkomens door de stad voor dak- en thuislozen, circa 800 mensen in dienst en ongeveer 2300 ‘cliënten’. Het is de grootste van de drie instellingen die zich om de opvang van daklozen in Amsterdam bekommeren. Discus kende ik nog niet. De formule komt uit New York. Discus is de tussenpersoon bij de verhuur van sociale woningen in het bezit van Amsterdamse woningbouwcorporaties aan daklozen. Zeven jaar geleden begonnen met 26 woningen om het ‘sousterrain van de woningmarkt’ te bedienen, regelt ze nu 78 woningen in de hoofdstad voor daklozen die willen en kunnen terugkeren naar een normaal bestaan in de maatschappij. Eigenlijk zou Discus wel meer daklozen aan een woning willen helpen; het zou in nachtopvang schelen, het is goedkoper en voor de daklozen is het veel beter, maar de sociale woningen komen maar mondjesmaat beschikbaar.
Ergens frommelde ik een knipsel tevoorschijn van een artikel van Tijs van den Boomen in NRC Handelsblad. Het dateert van 7 mei 2004. Van den Boomen schrijft over de dak- en thuislozen in Los Angeles, ‘de hoofdstad van dakloos Amerika’. In heel Amerika leefden er vlak voor de kredietcrisis circa 700.000 mensen op straat. Dat is de bevolking van een stad ter grootte van Amsterdam! (Ik vermoed dat hun aantal inmiddels door de crisis is verdubbeld). Bijna veertig procent van die populatie, schrijft Van den Boomen, zwerft door Los Angeles. Waarom? Omdat het daar aan de Westkust altijd lekker warm is en omdat er in deze uiteengelegde stad veel lege plekken zijn. De meesten houden zich op in skid row, het oostelijke deel van downtown LA. “Ze zitten op kartonnen dozen, liggen onder oude lappen, schurken tegen muurtjes.” Van den Boomen beschrijft hoe ze hun spulletjes bewaken, want vrij van aardse beslommeringen zijn ze niet. Vooral op elkaars spullen hebben ze het gemunt. Een projectontwikkelaar stelde daarop een loods ter beschikking en de binnenstadondernemers van LA betalen hem voor de opslag van bezittingen van daklozen, want die zijn de troep op straat liever kwijt. De loods barste na een week al uit zijn voegen. Wonen doen de daklozen op straat, maar hun spullen slaan ze kennelijk droog op. In LA zijn zelfs de daklozen materialisten, net als de 250.000 miljonairs in datzelfde LA.
Geef een reactie