En dan nu de politiek. Op 15 maart, dus over een maand, zijn er de Statenverkiezingen. Vooruitlopend daarop publiceerden acht natuur- en milieuorganisaties in Noord Nederland het manifest ‘De kracht van het Noorden’. Met hun ‘wenkende perspectief’ vestigen ze de aandacht op natuur, landschap, ruimte en een schoon milieu in de provincies Friesland, Groningen en Drenthe. Optimistisch schrijven ze te geloven in ‘hernieuwde bondgenootschappen’ tussen natuur en landbouw, landschap en verstedelijking, woningbouw en mobiliteit. Economische groei zou te verzoenen zijn met open ruimte, natuur en landschap. De bijgevoegde kaarten moeten dit aantonen. De tekst verwijst naar de zogenoemde gebiedsprocessen die dit jaar in de drie provincies starten rond het rijksprogramma Landelijk Gebied. Daar moet ‘een ruimtelijke puzzel’ worden gelegd – een grote transitie die nog het meest lijkt op de roemruchte ruilverkavelingen. In Mandefjild, bij Bakkeveen, namen de Commissarissen van de Koning het beleefd in ontvangst, het moet vroeg in de ochtend zijn geweest, want de zon kwam net op. Dat mooie zonnetje in de vrieskou was een onverwacht cadeau dat fraaie foto’s opleverde. Iedereen blij. Zou het dan toch nog goed komen?
Nog niet zo lang geleden reden de boeren met hun trekkers de deuren van de provinciehuizen plat. Nog steeds hangen overal in het landelijk gebied vlaggen ondersteboven, ook in Noord Nederland. Maar het gekke is dat het manifest zich eerder richt op ‘Bouwsteden voor een Deltaplan’, een bestuurlijk stuk uit het noorden dat gericht is aan Den Haag met het doel om de gelden voor de Lelylijn binnen te slepen. De natuur- en milieuorganisaties kiezen daarentegen voor betere OV- en fietsverbindingen tussen de kernen in het noorden zelf. “Wij maken ons zorgen wanneer noordelijke bestuurders de aanleg van de Lelylijn en de daaraan gekoppelde woningbouwopgave positioneren als dé oplossing voor Noord-Nederland.” En nu komt het tragische. De miljarden voor de Lelylijn zijn een kabinetskwestie, met de ministeries van Financiën, Infrastructuur en Binnenlandse Zaken (wonen) in de lead, de transitie van het platteland is een zaak van het ministerie van Landbouw. Maar dat laatste departement heeft alles uitbesteed aan de provincies, die er danig mee worstelen. De organisaties vinden dat dit geen ‘parallelle trajecten’ mogen zijn, maar dat zijn ze wel. Sterker, alle bestuurlijke energie in het noorden gaat op dit moment naar de miljarden van de Lelylijn, de rest zien ze later wel. Ook de betere OV- en fietsverbindingen in het noorden zijn een zaak van de provincies zelf, door hen te bekostigen. Zou de opkomende zon bij Mandefjild hier iets aan hebben veranderd? Arm landschap.
Geef een reactie