Gelezen in NRC Handelsblad van 24 november 2007:
Op de vraag of eurocommissaris Neelie Kroes straks niet meer in Nederland wil wonen in verband met haar vermeende Paarlberg-connecties, antwoordt ze dat ze altijd al in het buitenland heeft willen wonen. Omzichtig vermijdt ze daarmee een direct antwoord op de gestelde vraag. En ze doet op deze wijze ook geen negatieve uitspraken over Nederland, of het wonen in ons kleine landje. Maar tussen de regels door lees je precies wat ze in Nederland mist. Ze mist stedelijkheid, ze mist een echte grote stad. En Brussel is volgens haar wèl een echte grote stad. "Ik zal niet in Brussel blijven als ik geen commissaris meer ben, maar het wonen in een andere grote stad lokt me. Op iedere straathoek de kranten, koffie, alles in de buurt. Mijn zoon woont in San Francisco, mijn stiefzoon in Chicago. Zelf denk ik aan Londen of New York." Even verderop wordt ze nog duidelijker: "In de steden die ik net noemde – waar ik van onder de indruk ben, is de bruisende energie die je overal voelt, de levendigheid."
Levendigheid en bruisende energie vindt ze dus in geen enkele Nederlandse stad. Zelfs in Amsterdam niet. Ook geen koffie en kranten om iedere hoek. Onder de indruk is ze evenmin. De Nederlandse steden zijn blijkens de tekst net als de Nederlandse politiek: "een beetje dood in de pot." Kan het duidelijker?
Geef een reactie