New York werd extreem hard geraakt door het virus, dat heeft iedereen in de kranten kunnen lezen. Even was de miljoenenstad zelfs het epicentrum van de uitbraak in de Verenigde Staten. Met enorme gevolgen! Sinds maart dit jaar hebben al 420.000 inwoners de stad de rug toegekeerd. Daarmee overtreft deze ramp die van 11 september 2001 by far. De werkloosheid in de Big Apple is inmiddels de 14 procent gepasseerd ( in Nederland 3,5 procent). Het blijken vooral de welvarende werkers met een goede baan te zijn die de stad hebben verlaten; hun buurten op Manhattan en deels ook in Brooklyn stromen leeg. De meesten zoeken hun heil in Florida en Los Angeles, een klein deel verhuist naar het naburige Connecticut. Zoals altijd blijven de armen achter. Hardop vraagt men zich nu af of New York zal terugvallen naar de deplorabele staat die de stad kenmerkte in de jaren zeventig van de twintigste eeuw. Als dat gebeurt, dan kunnen we ervan uitgaan dat de Verenigde Staten weer een langdurige economische neergang zullen meemaken. Want grote steden zijn vanouds economische motoren van landen; hun toestand is bepalend voor de economische gezondheid van de hele natie en de neergang van New York in de seventies was destijds een voorbode van een langdurige economische stagnatie. Nog steeds is New York een graadmeter, de stad die de afgelopen twintig jaar samen met Londen en Tokio de status van wereldcentrum wist te veroveren.
Het zijn de onverminderd hoge vastgoedprijzen en kosten van het levensonderhoud die de metropool aan de Oostkust nu de nekslag toedienen. Lees nog maar eens ´The creative Destruction of New York City´ (2017) van Alessandro Busà en besef hoe extreem de situatie kort voor de crisis was. New York is nog altijd extreem duur, wat de vlucht naar buiten een enorme impuls lijkt te geven. De sluiting van theaters, musea en nachtclubs, het afgelasten van evenementen en het instorten van de internationale toeristenmarkt (vorig jaar nog 66 miljoen toeristen naar de stad!) doen de rest. Waarom nog in New York blijven als je krap behuisd bent en extreem veel voor huisvesting en levensonderhoud moet betalen? Als dit doorzet, dan zal het leiden tot een enorme leegstand, te beginnen bij de winkelstraten en de luxe appartementen op Manhattan (sinds de uitbraak is de leegstand al met 122 procent gegroeid). Minstens zo erg zijn de langetermijneffecten van deze verwoestende pandemie: de innovatiekracht en het bruisende culturele leven van een wereldstad als New York zullen compleet stilvallen. En de scheiding tussen rijk en arm wordt straks ècht navrant: arm in New York, rijk in Florida’s enclaves. Dat gaat de wereld straks merken. Het is een patroon dat zich ook elders herhaalt. Dystopischer kan ik het niet maken.
Geef een reactie