Peking–Moskou

Gehoord in Moskou op 22 augustus 2012:

Tijdens de zesde en laatste workshop van de Moscow Competition van eind augustus 2012 werden we, geheel onaangekondigd, onthaald op een toegift van zusterstad Peking. Weiliang Shi, voorzitter van het Beijing Institute of Planning, bleek aanwezig en confronteerde ons met de verstedelijkingsproblematiek van Groot Peking. Twee vragen stonden in zijn presentatie centraal: ‘new cities or megacity?’ en ‘dissolve or agglomerate?’ Waren de vragen ingegeven door de discussie tijdens de Moskouse seminars? Het leek erop. De vraag of Moskou nieuwe steden moet bouwen of niet, en of Moskou moet decentraliseren of juist concentreren, stond immers centraal tijdens vrijwel alle presentaties. Groot Peking, zo werd ons duidelijk gemaakt, zal bestaan uit een enorme agglomeratie van bestaande stad en nieuwe steden die zich vergelijken laat met de grootste megaregio’s in Amerika en West-Europa. Uitsneden van nachtbeelden van deze continenten stonden keurig afgebeeld onder en naast de kaart van toekomstig Groot Peking, alsof de oostkust van China qua verstedelijkingsbeeld zal gaan lijken op dat van de Westerse wereld, dit gespreide beeld misschien zelfs moet overtreffen. De bijbehorende getallen spraken boekdelen. Een huivering ging door de zaal.

Moskou telt 12 miljoen inwoners, Peking bijna 20 miljoen. Moskou groeit naar 15 miljoen, de megaregio Peking telt straks misschien wel 40 miljoen zielen. Aan het eind van zijn presentatie bood Weiliang Shi aan om Moskou te helpen met zijn actuele urbanisatiestrategie, net zoals communistisch Moskou het communistische Peking zestig jaar geleden had geholpen bij het maken van zijn stedenbouwkundige plan. Het duurde even voordat de tolk de zin had vertaald. De Russische voorzitter knikte vervolgens lichtjes met zijn hoofd. Was het een beleefdheid of vatte hij het op als een belediging? Hoe dan ook, de rollen in de wereld zijn, wat ruimtelijke ordening betreft, definitief omgedraaid; dat werd die middag mij wel duidelijk.