Gelezen in The New York Times van 12 januari 2011:
Vanavond, op het moment dat ik dit schrijf, vindt in New York de voorlopig eenmalige gratis opvoering plaats van de musical ‘Robert Moses Astride New York’ van Gary Fagin. Ik had er graag bij willen zijn. Fagin is overigens nog lang niet klaar met zijn werk, vandaar eenmalig. De musical, waarin niet gedanst wordt en die meer weg heeft van een opera, gaat over de stedenbouwkundige van New York, Robert Moses. De bijna 1500 bladzijden tellende biografie van Robert Caro over deze man, getiteld ‘The Power Broker’, staat in mijn boekenkast en dateert uit 1974. Caro won er een Pullitzer Prijs mee. In de bibliotheek van Cornelis van Eesteren, de stedenbouwkundige van Amsterdam, stond destijds een exemplaar. Die bibliotheek was ondergebracht in de Droogbak. Op de kamer ernaast werkte ik. Ik weet nog goed hoe ik het nieuwsgierig ter hand nam en erin begon te lezen. Met dat lezen hield ik pas drie weken later op. Ineens begreep ik hoe macht werkt en hoe bepalend macht kan zijn in de stedenbouwkundige praktijk. Terstond kocht ik mijn eigen exemplaar. In diezelfde tijd, in 1984, bezocht de tegenspeelster van Robert Moses, Jane Jacobs, Amsterdam, waar ik, met de nodige geluk, door Hare Majesteit werd uitgenodigd om mevrouw Jacobs’ lezing op het Paleis op de Dam bij te wonen. Alles leek toen op zijn plaats te vallen. Moses versus Jacobs. Macht tegenover gezag. Amsterdam-New York.
In The New York Times stond nog geen recensie van de musical afgedrukt. Dat kon ook niet, want eerst vanavond kan de pers het voorlopige resultaat zien. Wel interviewde de krant Robert Caro, die was uitgenodigd voor een sneak preview. De schrijver van de biografie had, zei hij, nooit kunnen bevroeden dat iemand ooit een musical op zijn biografie van Moses zou componeren. Ooit een musical gezien met een stedenbouwkundige in de hoofdrol? Wel had Caro een onjuistheid in het script opgemerkt. De derde akte draait om de protesten tegen de uitbreiding van een parkeerterrein in Central Park. Moses hield namelijk erg van auto’s. De scene begint met de zinsnede “Childless women howling about your nonexisting children.” Caro weet zeker dat het jonge moeders waren, die met hun kinderwagens de bulldozers tegenhielden. Fagin beloofde hem dit te zullen veranderen. Hieruit maak ik op dat Fagin Robert Moses in ere probeert te herstellen. Overigens, ook president Obama had ‘’The Power Broker’ gelezen. Op zijn 22ste las hij de pillendikke biografie, vertelde hij Caro toen die de National Humanities Medal op het Witte Huis uit handen van de president ontving. Het had, had hij eraan toegevoegd, mede zijn opvattingen over politiek gevormd.
Geef een reactie