Gelezen in Het Financieele Dagblad van 11 maart 2009:
Knipsel gekregen van Bob van der Zande in het vliegtuig, onderweg van Amsterdam naar New York, en nu pas in mijn knipselarchief verwerkt. Het gaat over Engelse steden die toewerken naar zelfvoorziening, de zogenaamde Transition Towns (TT). Zeer toepasselijk, want veel mensen die aanwezig waren bij mijn lezing in New York vielen over het derde deel van het drieluik, getiteld ”’Houtskoolschets 2.0”. Ze vonden het allemaal veel te lokaal. In eerste instantie deed ik het af als misverstand, als niet doorgronden wat ik deed. Immers, het was een gedachteoefening waarbij ik naar het diepste punt van de crisis dook en vandaaruit terug redeneerde, een moeizame weg uit het diepe dal zoekend. Op die manier vond ik de echt waardevolle interventies, de juiste aanpak van de crisisbestrijding, die begint in de grote steden. Erg moeilijk, zo’n oefening, die veel vergt van je verbeeldingskracht. Je moet, om zo te zeggen, voldoende romans gelezen hebben om in een dergelijke wereld je te kunnen en willen bewegen.
In de Transition Towns-beweging zie je feitelijk dezelfde oefening, maar dan vanuit bezorgdheid om het milieu en de wetenschap dat de olie opraakt. Volgens de leden is ‘Peak Oil’, het moment dat de olieproductie daalt en de prijs explodeert, binnen enkele jaren realiteit. Vooral voedsel zal schaars worden. Het produceren van ons voedsel kost namelijk veel energie. Die energie wordt bijna geheel uit olie gehaald: kunstmest en trekkerdiesel voor de primaire productie, vrachtwagenbrandstof voor de distributie, gas en olie voor de productie van de verpakkingen, bezine en diesel om het voedsel van de winkel naar huis te krijgen. Techniek gaat dit energiegat niet dichten. Wind- en zonne-energie helpen onvoldoende. Er is geen blauwdruk hoe het moet worden opgelost. Elke stad zal zijn eigen oplossing moeten verzinnen. En elke stad die meedoet introduceert weer een lokale munteenheid, precies zoals Jane Jacobs dat in ‘Cities and the Wealth of Nations’ als een heilzaam economisch middel introduceerde. Trouwens, de lokale ondernemers in de Transition Towns blijken enthousiast. Inmiddels zijn er al 80 Transition Towns en nog eens 30 in oprichting. Totnes, in het zuiden van Engeland is de eerste en oudste. Rob Hopkins is de bedenker. Ik geloof dat Deventer de eerste Nederlandse stad is die zich aansluit. Fascinerend. En wanneer volgt Amsterdam? Haar voedselstrategie is al een tijd in ontwikkeling.
Geef een reactie