Gelezen op Thisisplace.org van 23 februari 2018:
Bron: Slums – bridging the digital divide
Terwijl er een aantal nieuwe boeken het licht zag over de zogenoemde woningcrisis in Amsterdam – waaronder ‘Van wie is de stad?’ van Floor Milikowski –, las ik over de problemen in Zimbabwe. Die zijn heel wat ernstiger dan in de Nederlandse hoofdstad. President Mugabe bracht de economie van het land de afgelopen decennia dicht bij de afgrond. Of waren het de westerse sancties die het Afrikaanse land de afgelopen jaren in een diepe depressie stortten? De nieuwe president heeft in ieder geval nog geen oplossing. De economische en politieke crisis eist ondertussen zijn tol. Ik las erover op de website Thisisplace.org van 23 februari 2018. Circa 80 procent van de volwassenen in het land is werkloos. Mensen vluchten massaal van het platteland naar de steden. Van de 16 miljoen inwoners woont inmiddels twee derde in de stad. Dat aandeel groeit elk jaar met twee procent. Een op de vier Zimbabwaanse stedelingen woont nu in sloppenwijken. Dat zijn in totaal 1,6 miljoen mensen. Ze hebben gebrek aan schoon water en aan brandhout. Het zijn met name de vrouwen die enorme afstanden moeten afleggen op zoek naar brandstof, eten en drinken – tochten die allesbehalve veilig zijn.
Alleen al hoofdstad Harare kampt met een tekort van zeker 500.000 woningen. Rond de stad van 1,6 miljoen inwoners bevinden zich zestig illegale kampementen, de meeste in het zuiden. In totaal, dus voor het hele land, schat men het tekort op 1,3 miljoen woningen. Financiële middelen zijn beperkt en corruptie zorgt ervoor dat de woningen die gebouwd worden niet toevallen aan de mensen die deze werkelijk nodig hebben. Toch was de situatie in 2005 veel beroerder. Toen besloot de Zimbabwaanse overheid tot de actie ‘Drive out the filth’, waardoor tienduizenden illegaal gebouwde woningen in de slums werden neergehaald. Hierdoor werden zeker 700.000 mensen uit de steden verdreven. Vrijwel al die mensen zijn daarna gewoon weer teruggekeerd. In een blog van journalist Andre Vltchek las ik dat sloppenwijk Mbare in Harare veel kleiner is dan Kibera in Nairobi en dat er eenvoudige infrastructuur aanwezig is. “There is no fear like in Rwanda or Uganda, no tension like in Djibouti, Kenya or Ethiopia.” Maar dat was in 2013. Hoe het verder moet? De regering, aldus de Thomson Reuters Foundation, zou grond beschikbaar moeten stellen. Migranten moeten met water, gas en licht geholpen worden. De uit hun voegen barstende steden in Zimbabwe moeten groter. Als het Westen niet helpt, dan moet China het doen. De Chinezen zijn al begonnen met het opknappen van het vliegveld van Harare, de bouw van een nieuw parlement en het computercentrum van de University of Zimbabwe, las ik. Binnenkort bouwen ze ook de woningen.
Geef een reactie