Gelezen in Aerotropolis (2011) van John Kasarda en Greg Lindsay:
Deprimerende verhalen van Gred Lindsay en John Kasarda over de luchthavens van Memphis en Louisville. De eerste werd door FedEx uitverkoren, de tweede door UPS, beide werden verbouwd tot enorme vrachthubs die pakjes wereldwijd distribueren. FedEx koos later ook Parijs en Guangzhou als thuisbases, UPS heeft een wereldwijd hub-and-spoke systeem. Vierentwintig uur per dag wordt er op hun bases gevlogen, veelal met eigen toestellen. Veel overlast levert het op voor de steden, maar de bedrijven scheppen ook werkgelegenheid. In Louisville is UPS alleen al goed voor 20.000 banen, FedEx in Memphis telt op tot 12.000 banen. Echter, vrachtafhandeling is buitengewoon laagwaardig werk, een kwestie, begrijp ik nu, van opzettelijke ‘de-skilling’. De Bar Code, uitgevonden in de jaren zeventig, is in het afhandelingsproces volledig geïntegreerd. “UPS has so thoroughly de-skilled the Worldport that even desert nomads could work there now, and they do.” Wat blijkt? Enige honderden Bantu’s uit Somalië werken in Louisville bij de vrachtafhandeling van UPS. Beheersing van de Engelse taal is niet nodig, wel de bereidheid om bij nacht en ontij pakjes te sorteren. En de steden, ze worden voortdurend onder druk gezet om massief te investeren in de beide luchthavens en om bewoners die klagen uit te kopen dan wel te verplaatsen. Doen ze dat niet, zo wordt er van directiewege gedreigd, dan vertrekken de bedrijven.
Memphis was ooit katoenstad in het zuiden. In Louisville werd tabak verhandeld. Na de teruggang van beide teelten schakelden de steden over op industrie. In Memphis produceerde Firestone autobanden en International Harvester landbouwmachines, in Louisville werden auto’s voor Ford geassembleerd en onderdelen gemaakt voor General Electric. Maar in de jaren ‘70 en ‘80 sloten ook deze fabrieken hun deuren. Sindsdien wordt er in de steden weinig meer gemaakt. “There was a huge swing back to the city’s roots, which were geography and logistics.” Een wijs besluit? Volgens Kasarda en Lindsay was er nauwelijks een keuze. Ze verwijzen naar Richard Florida’s theorie. Nee, een creatieve stad krijg je met logistiek zeker niet. “Cargo doesn’t need quality of life. It doesn’t need density, or neighborhoods, or even surface streets. All it needs is a highway with a straight shot and no gridlock.” En zeker, de stad betaalt een hoge prijs. Whitehaven, de buurt rond Graceland – het landgoed van Elvis Presley -, ligt even ten westen van de luchthaven van Memphis. Door de komst van FedEx is de buurt helemaal verkleurd – ze wordt nu ook wel Blackhaven genoemd. De blanke middenklasse is massaal naar de oostelijke suburbs gevlucht. De 600.000 fans die jaarlijks op Memphis landen om Graceland te bezoeken, spenderen niet meer dan drie uur in de streek. Een lokale ondernemer hoopt er een driedaagse tour van te maken. Hij plant bomen, bouwt een mall en verkoopt huizen. Hij spiegelt zich aan Disney en schat de waarde van Elvis hoger dan die van Mickey Mouse. Lindsay: “But unlike Walt’s disappointment with the urban decomposition around Disneyland, Presley didn’t live to see his neighborhood go to seed. It’s eight-tenths of a mile of pure ugliness.”
Geef een reactie