Tourist gaze

Pauline woont in de Nieuwmarktbuurt in Amsterdam. Ze heeft er al jaren een appartement in de schaduw van het Scheepvaarthuis. Afgelopen weekeinde ontmoette ik haar in de Betuwe, bij het schilderen van een historische boerderij aan de Linge. Die boerderij is van vrienden. Niet dat dat er hier veel toe doet. Pauline vertelde me over de Nieuwmarkt. Dat krijg je tijdens het schilderen: dat je het met elkaar over van alles hebt. Ze was zeer te spreken over de ontwikkelingen op en rond de Nieuwmarkt. Ik dacht dat ze het over de ‘1012’-acties had (de gemeentelijke schoonveegactie van de Wallen, ZH), maar dat bleek niet zo te zijn. Ze was opgetogen over het effect van de grote ‘I AMsterdam’-letters die op de Nieuwmarkt waren geplaatst. De dolende toeristen, zei ze, hadden sindsdien eindelijk een bestemming. Sinds die grote letters er stonden waren ze erin gaan klauteren, ervoor gaan poseren, elkaar fotograferen. Pauline was vooral te spreken over de doelgerichtheid van de toeristen, hun actieve houding, hun plezier. "Ja weet je," zei ze, "voordat die letters op het plein stonden doolden de toeristen wat verdwaasd en versufd rond. Daarna werden ze ineens vrolijk en lekker actief."

 

Pauline vond het jammer dat de gemeente de letters weer van het plein had verwijderd. Vanavond reed ik over de A10-Zuid. In een flits zag ik ze beneden me, op het plein aan de Zuidas, pontificaal staan. Maar daar komen helemaal geen toeristen, dacht ik. Vervolgens schoot het door me heen: zouden de buitenlandse zakenlieden ook ineens in de letters kruipen en elkaar gaan fotograferen? Ik ga het snel eens navragen.