Booming Africa

Gelezen in ‘The World in 2013’ van The Economist:

De grootste stad van Afrika is Lagos, Nigeria. Die stad telt begin 2013 al bijna 12 miljoen inwoners. Ze wordt op de voet gevolgd door Caïro, Egypte, met 11,4 miljoen inwoners. Nummer drie is Kinshasa, Congo, dat bijna 10 miljoen inwoners telt. De andere miljoenensteden zijn: Luanda, Abidjan, Nairobi, Johannesburg, Alexandrië, Khartoum en Kaapstad. Daarmee bezit het Afrikaanse continent nu al veel grotere steden dan Europa, want Lagos en Caïro overvleugelen Londen en Parijs gemakkelijk qua inwonertal. Maar ook onbekende steden als Huambo, Mbuji-Mayi, en Mbeya zijn op dit moment al even groot als een stad als Milaan. Over tien jaar telt Lagos 16 miljoen inwoners, bijna evenveel als heel Nederland, en Kinshasa 15 miljoen. Meer dan de helft van de bevolking is jonger dan 18 jaar. Het zijn onvoorstelbare cijfers, die niet onderdoen voor de inmiddels veelbesproken groei van de Chinese metropolen.

Ook tot de redactie van The Economist is doorgedrongen dat deze metropoolvorming goed is voor het behoud van de biodiversiteit van het Afrikaanse continent. Als het land leegloopt en de grote steden vol, zal de druk op de natuur afnemen. Maar het blijft natuurlijk de vraag hoe al die jonge mensen werk vinden. Economisch gesproken is immers nog lang geen sprake van een Afrikaanse opmars (zie figuur), al onttrekt veel groei zich aan het zicht door de enorme omvang van de Afrikaanse informele economie. Wat heet. Die informele stedelijke economie wordt in The Economist geschat op 70 procent. Maar er is meer aan de hand in Afrika en ook hier moeten we onze beelden bijstellen. Door de stijgende grondstoffenprijzen verdienen veel Afrikaanse landen ronduit goed. Wat dat betreft waren de reportages van Peter Vermaas in NRC Handelsblad over Luanda afgelopen jaar buitengewoon verhelderend. Luanda blijkt een boomtown, dank zij de olie en het gas. Hetzelfde geldt voor Kinshasa. De Chinezen bouwen er nieuwe steden, maar veel investeringen gaan ook hier buiten de boeken om. Misschien gaat het in Afrika wel veel beter en sneller dan wij denken, maar zou goede stadsontwikkeling in Afrika veel meer aandacht moeten krijgen. Spontanestad-retoriek zou er onmiddellijk verbleken. Chinese stedenbouw verovert de wereld.