Gelezen in de Volkskrant van 14 februari 2009:
Eindelijk iemand die de volle omvang van de huidige economische crisis begrijpt. Eric Mecking, werkzaam als informatiespecialist. Hij heeft Kondratieff gelezen. Er wacht ons een heuse depressie, vergelijkbaar met die in de jaren ’30, meldt hij in de Volkskrant. Van de desinflatie duiken we binnenkort in de deflatie. Alles zal morgen goedkoper worden. Dan stellen we onze aankopen uit. Zoiets. "Het is daarom zinnig komende jaren wat minder te vertrouwen op het oordeel van politici en economen en wat meer op dat van historici."
Want wat beweerde de Marxist Kondratieff ook alweer? Elke vijfenvijftig jaar doet zich een majeure crisis voor in het kapitalistische systeem. Dit heeft te maken met het ten einde lopen van de doorontwikkeling van een bepaalde set technologieen. De eerste cyclus eindigde in 1842. De tweede – die van stoom en staal – liep tot 1897. De derde – die van elektriciteit, chemie en motoren – liep van 1898 tot 1952. De vierde cyclus – die van ICT – loopt van 1952 tot ….. 2008! Telkens volgden oorlogen op zo’n eindpunt: de Parijse revolte, gevolgd door de Frans-Duitse oorlog, de Russische revolutie gevolgd door de Eerste Wereldoorlog, de crash op Wall Street, gevolgd door de Tweede Wereldoorlog. Dat laatste meldt Mecking overigens niet.
In deze verwarrende overgangstijd zullen we meemaken dat een nieuwe set technologieen het licht gaat zien. De historische ervaring leert dat dat in steden gebeurt. In grote steden.
Ik ga snel door met het lezen van de biografie van John Manyard Keynes. Ik ben al aanbeland in 1937. Dan krijgt de Britse econoom van de politicus Chamberlain de opdracht een oorlogseconomie voor het Verenigd Koninkrijk voor te bereiden. Tsja…
Geef een reactie