Aanhoudende trek naar steden

Gelezen op LinkedIn op 6 december 2018:

Afbeeldingsresultaat voor pgim wealth of cities urban expansion

De komende dertig jaar zullen wereldwijd jaarlijks nog circa 60 tot 70 miljoen mensen naar de grootste steden op aarde trekken. Deze schatting deed David Hunt onlangs in een recent artikel op LinkedIn. Hunt is voorzitter van Prudential, een wereldwijd opererende asset management organisatie te New York. De aanleiding voor zijn voorspelling is de opening van twee nieuwe hoofdkantoren van Amazon in Washington DC en New York. Seattle bleek voor Amazon te klein. Het e-commerce bedrijf zocht naar nieuw tech talent en voelde zich genoodzaakt zich op te splitsen in nog eens twee metropolen aan de Oostkust van de VS. Volgens Hunt is deze verhuizing het bewijs dat de arbeidsmarkt in onze economie leidend is. Bij de trek naar steden draait alles om jong talent. Er is zelfs sprake van een opslingerend effect: grote steden vormen diepe arbeidsmarkten die grote tech-bedrijven aantrekken, waardoor deze steden tech-talent naar zich toehalen, waar vervolgens nieuwe tech-bedrijven weer op afkomen. Lees ook ‘The Wealth of Cities. The Investment Implications of Urban Expansion’ van PGIM, waaruit Hunt putte. Het deed me denken aan een recente uitspraak van Corinne Vigreux, directielid van TomTom en voorzitter van Codam in Amsterdam. Codam is de nieuwe programmeeropleiding op het Marineterrein in Amsterdam die data scientists opleidt voor de Amsterdamse arbeidsmarkt. Jaarlijks studeren er in Nederland 4.000 data scientists af, zo vertelde Vigreux, terwijl de Amsterdamse metropool op dit moment zeker het tienvoudige nodig heeft. Vandaar die toestroom van internationaal talent.

Volgens Hunt gaat het bij grootstedelijke groei niet alleen om voldoende woningen en hoogwaardig onderwijs, maar ook om een rijk cultureel leven en een uitstekende infrastructuur van parken, fietspaden en metroverbindingen, glasvezelkabels en datacenters. De noodzakelijke grootstedelijke investeringen schat hij op liefst 50 biljoen dollar wereldwijd. Buiten megasteden als New York , Singapore, Tokio en Los Angeles denkt Hunt dat steden van rond de miljoen inwoners een goede kans maken om mee te doen mits ze krachtig in al deze domeinen investeren. De opgave wordt om de nieuwe metropolen duurzaam te maken en het platteland zoveel mogelijk te ontzien. Groot Amsterdam moet veel meer woningen bouwen en ook meer hoogwaardig tech-onderwijs bieden, in nieuwe parken investeren, het metrostelsel verder uitbouwen. Niet wijdlopig, maar binnen de contouren van een compacte metropool. Iets als Singapore: ruim 5 miljoen inwoners op 700 km2 (de huidige MRA is te groot, want beslaat 2.580 km2). De rest van Nederland, met uitzondering van enkele grote steden, wordt ontspannen, landschappelijker, en krijgt nieuwe natuur. We willen er nog niet aan. Maar de economische krachten zijn sterk en ook de noodzaak van een duurzame, houdbare toekomst zal ons er uiteindelijk toe dwingen.


Posted

in

by

Comments

2 responses to “Aanhoudende trek naar steden”

  1. Robbert Jan Veen Avatar

    Hi Zef,

    ik ben het direct rijkelijk met je eens dat de metropolen niet wijdlopig moeten uitdijen en zich moeten intensiveren binnen de bestaande contouren.

    Ik ben zelf bezig met mij strategisch (internationale) plan voor de komende drie jaar. Nu zoek ik wat meer (wetenschappelijk) bewijs voor de noodzaak om het platteland te ontzien, zoals jij schrijft.

    Ik kan direct voorstellen dat dit over ecologie, waterhuishouding, recreatie, natuurwaarden etc gaat. Maar deze zijn ook grootschalig te realiseren binnen steden, ook bij verdichting.

    Mocht je wat input en of bronnen hebben waar ik uit kan putten, heel graag!

    Robbert Jan van der Veen

  2. Zef Hemel Avatar

    Beste Robbert Jan, intensiveren is vooral voor de steden zelf erg goed. Lees bijvoorbeeld ‘Scale’ van Geoffrey West. Maar ook ‘Triumph of the City’ van Edward Glaeser. Met het ontzien van het platteland weet ik niet zo goed wat je bedoelt. Wel denk ik dat het platteland nog altijd overbevolkt is. En al die ontginningen van natuurgebieden in de twintigste eeuw hebben ons uiteindelijk weinig productief agrarisch land gebracht. Dat land wordt nu weer uit productie genomen. Natuur is gewoon beter. In vele opzichten.

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *