Gelezen in NRC Handelsblad van 29 mei 2008:
Een klein nichtje van me is acuut opgenomen in het ziekenhuis. Ze droogde te snel uit. Dezelfde dag valt m’n oog op een passage in ‘The Ghost Map’ van Steven Johnson over de gevolgen van cholera (niet dat m’n nichtje aan cholera zou lijden, gelukkig niet). Op bladzijde 38 lees ik dat die gevolgen neerkomen om dehydratie – snelle uitdroging van het menselijk lichaam. En ik lees verder: "Dying of dehydration is, in a sense, an abomination against the very origins of life on earth. Our ancestors evolved first in the oceans of the young planet, and while some organisms managed to adapt to life on the land, our bodies retain a genetic memory of their watery origin. Fertilization for all animals takes place in some form of water; embryos float in the womb; human blood has almost the same concentration of salts as seawater."
Weer een paar dagen later lees ik in NRC Handelsblad op de wetenschapspagina over de unieke vondst van een fossiel van een vis ergens in het noordwesten van Australië, "de oudste moeder ooit." Het blijkt te gaan om een gefossiliseerd vrouwtje van een 380 miljoen jaar oude pantservis, die in haar buik een embryo draagt aan een haarfijne navelstreng. "De vis, een nieuwe soort, is met afstand het oudst bekende dier waarvan aangetoond is dat ze levende jongen baarde." Australische paleontologen graven al tientallen jaren in de Gogo Rif Formatie in het noordwesten van het immense land. Ooit was dit een koraalrif voor de kust van het oercontinent Gondwana.
Van Vis tot Stedelijk Dier. De mens evolueert snel. Steeds sneller. Om over na te denken. Tijdens de vakantie. Aan zee.
Geef een reactie