Gehoord in de Tolhuistuin op 29 september 2009:
De ondernemer in de stad was ‘een bedreigde diersoort’ en de Amsterdamse bedrijventerreinen waren ‘bedrijvenreservaten’. Wouter Veldhuis van MUST stedenbouw maakte het wel bont. In een goed gevulde zaal in de Vrijstaat Amsterdam presenteerde hij de bijdrage van de Amsterdamse Kamer van Koophandel en bedrijvenvereniging ORAM, getiteld ‘Nieuw Amsterdam’. De kern: de groeiopgave voor Amsterdam is evident, het landschap is heilig, wonen moet, maar de groei van al die functies moet dan wel binnen de nu bestaande grenzen plaatsvinden. Dat betekent dat ruimte voor de 70.000 toe te voegen woningen tot 2040 binnen de nu bestaande woongebieden moet worden gevonden en niet daarbuiten. En groei van de bedrijven zal dan ook binnen de contouren van de nu bestaande bedrijventerreinen plaats moeten vinden. Voor alle functies geldt: verdichten. Vier keer verdichten zelfs. Dat kon alleen maar, aldus Veldhuis, als betaald parkeren wordt ingevoerd in de hele stad en de vrijkomende (parkeer)ruimte efficiënter wordt benut (sic!). En zo kwam MUST uit bij een nieuwe kaart voor Amsterdam waarop een tiental grootschalige verdichtingsgebieden, meest rond knooppunten van openbaar vervoer, stonden ingetekend. Echt stedelijke woonmilieus – "veel dichter bebouwd nog dan het Westerdokseiland" -, afgewisseld met gestapelde bedrijven op verdichte bedrijventerreinen.
Veldhuis stelde vervolgens dat de milieuzones in de stad gekoesterd moesten worden. Het waren de laatste gebieden in de stad waar je als ondernemer nog echt je gang kon gaan. Eenmaal verdwenen, zouden de milieucontouren nooit meer terugkeren. "Wonen is eigenlijk een hele agressieve functie." En zo kwamen we bij de metafoor van het ‘bedrijvenreservaat", met de ondernemer als ‘bedreigde diersoort.’ Het klonk aandoenlijk. En er is nog veel voor te zeggen ook.
De principes uit ‘Nieuw Amsterdam’ zijn intelligent en goed. De wijze waarop hier de belangen van het bedrijfsleven worden verdedigd, is ook nieuw en open. Niet meer vanuit één belang, maar met de erkenning van de totale opgave en ook rekening houdend met de andere belangen, wordt hier een beeld geschetst van de toekomstige metropool. Het is alsof de ondernemers echte stedenbouw waren gaan bedrijven. Dat kan niet anders dan de vrucht zijn van de Amsterdamse Raad voor de Stadsontwikkeling, de ARS. Zowel Jack Stein, voorzitter van de ORAM, als Wouter Veldhuis zijn lid van dat adviescollege. Daar moeten ze elkaar hebben gevonden.
Maar de stad is bewegelijker dan de heren ons willen doen geloven. Na afloop, bij de borrel, kwamen de ondernemers zelf met talrijke voorbeelden, zoals Droste in Haarlem, waaruit blijkt dat de bedrijven beweeglijker zijn en ineens zelf belang kunnen hebben bij functiewijziging. Dan is de functie ‘bedrijventerrein’ snel gewijzigd in gemengd woongebied. Weg reservaat.
Trouwens, iemand in de zaal bleek met zijn hele gezin te wonen op bedrijventerrein ‘Amstel Business Park’. Als enige. Hij vond het er geweldig. Hij vormde het levende bewijs van de agressie van het wonen. Overal vrat het zich in. De zaal, vol met bedreigde diersoorten, bleef niettemin rustig. En de aanwezige projectdirecteur verantwoordelijk voor Amstel Business Park, veerde op. De beoogde functiewijziging had zich kennelijk al ingezet, spontaan.
Geef een reactie