Gelezen in Malcolm Gladwell, The Tipping Point. How little things can make a big difference (2000):
Neem criminaliteit in de metro van New York. Als Gladwell dit onderwerp kiest om de kracht van de context duidelijk te maken, voert hij de spanning danig op. Nee, dat de abrupte daling van de criminaliteitscijfers eind jaren negentig te danken zou zijn aan keihard ingrijpen van politie en justitie is een volstrekte misvatting. Dat ingrijpen kwam pas later. Wat wel werkte was het schoonschrobben van de metrostellen en het consequent verwijderen van de graffitti, elke nacht opnieuw, door het New Yorkse GVB. Zoiets bederft op den duur kennelijk het plezier van de vandalisten en schept een soort van rust onder de passagiers. Vervolgens werden de zwartrijders beboet, maar dat kwam later. En ook dat had groot effect. Het moorden en treiteren hield abrupt op. Er kwamen weer meer passagiers, ook op de late tijdstippen, waardoor nog minder criminelen in het openbaar vervoer verschenen. Enzovoort.
Mensen zijn gevoeliger voor hun omgeving dan veel deskundigen denken. Die schrijven een maatschappelijk effect graag en vooral toe aan een organisatie, aan krachtig bestuur, aan harde maatregelen, desnoods aan de genen van bevolkingsgroepen. Iets in verband brengen met de omgeving waarin mensen zich bevinden, laat staan hele kleine veranderingen in die omgeving, nee dat doen ze niet. Toch is die context bijzonder machtig en bepaalt ze in hoge mate hoe wij mensen handelen en feitelijk op die omgeving reageren. Maatschappelijke trends zijn sterk te beïnvloeden door kleine wijzigingen in de context aan te brengen. Dat is bemoedigend voor iedereen die creatieve steden wil bouwen. Als je zo’n creatieve stad wilt maken, dan zou je het eens moeten zoeken in hele kleine wijzigingen in de stedelijke omgeving aan te brengen. Wijzigingen waarop mensen positief reageren. Dus geen Guggenheim musea bouwen. Of Golden Gate bruggen. Het is, inderdaad, veeleer: "how little things can make a big difference."
Geef een reactie