Gelezen in ‘Hello Dubai’ (2010) van Joe Bennett:
Gekocht in Dubai in een shopping mall. Interessant en humoristisch boek van de Brit Joe Bennett over zijn leven als expat in Dubai. Zeker geen wetenschappelijk boek, maar in ‘Hello Dubai’ valt veel te leren en te lachen om de jonge metropool in de Arabische woestijn, met uitstapjes tot in de verre omgeving. Over het vliegen met Emirates. Over hoe gevaarlijk het autorijden in Dubai is. Over hoe lelijk het hotel is waarin uitgerekend ik de laatste dagen verbleef (“The Hyatt is a brown and ugly monolith.”) Over de koninklijke familie. Zonder vooroordelen schrijft Bennett over de voors en tegens van dit enorme gewaagde experiment in de Arabische woestijn. Experiment van wat? Van globalisering. Zoals globalisering belichaamd in de persoon van Varood, zoon van een Afrikaanse vader en een Indiase moeder. Begin jaren 70 verlieten zijn ouders Oeganda, op de vlucht voor Idi Amin. Eerst richting Engeland, toen naar de VS. Sinds enkele jaren woont en werkt Varood in Dubai. Hij werkt in de private equity handel. Volgens Varood is Dubai net als Singapore, maar dan beter. “People come here to make things happen. Everyone just gets on with things so there’s no real class system. You’re judged only on your success.”
Mooie beschrijving geeft Bennett trouwens van globalisering. “Globalization is the new form of empire. Despite its name it is largely unconcerned with territory. Its unit of organization is not the nationstate, but the corporation. It has been enabled by the jet plane and more recently by the internet. It originated in the States but has become a game played by all wealthy nations with the Americans still in the lead, but with countless others at their heels. It’s a game of money.” Steden als Dubai vormen van deze globalisering de fysieke belichaming. Binnenkort start weer mijn collegereeks op de Universiteit van Amsterdam over ‘Cities in Transition’. Ik spreek dan met de studenten over de transitie van wereldsteden als gevolg van de globalisering; Moskou, Seoul, Istanbul, Toronto, en ook Dubai passeert straks de revue. “Here was an untaxed and largely unregulated place from where to do business,” aldus Bennett. Je kunt Dubai gemakkelijk veroordelen, maar dat is onterecht. “Dubai is indeed new, rich and cocky. (…) The nub of Dubai has always been, and continues to be, trade. Exactly the same is true of New York, or of Shanghai, or of Simon Jenkin’s London. Cities exist to do business. It’s how they become cities.” Zo is het. Op zichzelf niets nieuws. Steden vergaren rijkdom. Dubai doet dat in extreme mate. Dubai is een verdienmodel.
Geef een reactie