Gelezen in ‘Generating Culture. Roots and Fruits’ (2002):
Op 30 juli 2014 overleed op 82-jarige leeftijd Sir Peter Hall, Brits geograaf. In Nederland werd Hall vooral bekend door zijn boek ‘Zeven wereldsteden’ (1966). Tot die zeven ‘wereldsteden’ rekende de toen 34-jarige vakgenoot ook de toen pas door planologen uitgevonden ‘Randstad Holland’. Hall gebrandmerkte deze destijds als "een van de vreemdste stedelijke agglomeraties van de wereld", want een hoefijzervormige stad van honderdzeventig kilometer lengte, waar vond je die nu? Hij vond het planologische schema tamelijk geniaal: groei van de Randstad vond plaats door lintuitbreiding met groene wiggen. "Het is vrijwel zeker," schreef hij in 1966, "dat voor de meeste snel-groeiende wereldsteden de Nederlandse oplossing de juiste is." De Randstad als planologisch exportartikel, dat hoorden wij Nederlanders een buitenlander graag zeggen. Hall werd in ons land dan ook veel gelezen en was hier altijd waanzinnig populair.
Als geograaf bleef Hall zijn hele werkende leven geïnteresseerd in steden en in planning. In februari 2001 sprak hij opnieuw in Nederland, toen op een congres in Amsterdam over ‘creatieve steden’. In het Koninklijk Instituut voor de Tropen hield hij een lezing over zijn magnum opus, ‘Cities in Civilization’ (1998). Dat boek handelde over de vraag waarom sommige steden in sommige tijdperken zo creatief en innovatief zijn. In zijn lezing stelde hij bovendien de vraag of planologisch beleid zulke grootstedelijke innovatie kan helpen bevorderen. Weer meende hij dat het polynucleaire patroon van de Randstad in ons land een gunstige uitgangspositie bood. Maar wat nu vooral nodig was, waren volgens hem ‘economies of scale and scope’: de grote steden moesten groter, de universiteiten gespecialiseerder, de onderzoekscentra geconcentreerder, de steden meer gericht op geavanceerd openbaar vervoer, op kunst, op erfgoed en op een ‘civilized public realm’. Het waren boodschappen bedoeld voor de Vijfde Nota Ruimtelijke Ordening. Maar die nota heeft het politiek niet gered. De regering trad terug vanwege schuldbesef inzake Srebrenica. En Peter Hall reden we na afloop van het congres in onze auto terug naar het hotel. Hij was vrolijk en had stevig gedronken. Een autoraampje was ingeslagen, maar dat deerde hem niet. Grappend reden we over de grachten. Hij was inderdaad ‘the urbanest of urbanists’. Hij is niet meer.
Geef een reactie