Een grote toekomst

Gelezen in Het Parool van 22 januari 2013:

Amsterdam telt bijna 3000 halsbandparkieten. Dat is iets minder dan vorig jaar. Maar daar komt nu een nieuwe soort bij: de grote alexanderparkiet. Daarvan hebben de vogelspotters inmiddels al honderd in de stad geteld. Ze voorspellen deze vogel “een grote toekomst.” Hij is groter dan de halsbandparkiet en beschikt over een zwaarder stemgeluid. De parkieten overnachten in grote kolonies op een aantal plekken. Het gaat om het Oosterpark, de Buiksloterweg en de Plesmanlaan. Keurig verspreid over de stad dus. Daarnaast strijken kleinere groepen neer in het Bijlmerpark, het Frederiksplein, aan de Amstelkade en in het Hortusplantsoen. Omdat ik aan de Amstelkade woon, kan ik dit bericht alleen maar beamen. Eindelijk verlost van de duiven, wordt de buurt nu geteisterd door iets veel ergers. Wat ik niet wist, is dat de parkiet nu ook de regio opzoekt; aantallen hebben zich gevestigd in Purmerend en Aalsmeer. “Afname in de stad,” aldus Het Parool deze week, “kan ook wijzen op een verdere trek naar buiten. Langzaam verspreidt de halsbandparkiet zich over de regio.” Er ontstaan op dit moment slaapplekken in Amstelveen, Ouderkerk aan de Amstel en Uithoorn. Van de winter hebben ze in ieder geval geen last.

Het is alsof de vogels de mensen imiteren. Vanuit de grote stad wagen ze zich nu aan de ‘overloop’. De metropoolregio Amsterdam als ‘roltrapregio’ voor parkieten. Voor hen zit de woningmarkt dus niet op slot; ook geen last van scheefwoners, die vogels. Inmiddels, begrijp ik, hebben de parkieten zich ook gevestigd in Den Haag, Rotterdam, Leiden en Utrecht. En in Haarlem is de eerste alexanderparkiet waargenomen. “Bekend is dat ook Brussel en Istanbul een kolonie van de soort huisvesten.”  De verspreiding gebeurt zonder dat er een planoloog aan te pas komt. Hoewel. Ik moest denken aan wat stadsecologen Melchers en Daalder in ‘Sijsjes en Drijfsijsjes’ (1996) noteerden: “Wij kunnen in belangrijke mate zelf bepalen welke vogelsoorten er in onze directe omgeving aanwezig zijn. Vogels zijn leuk; onze omgeving wordt leuker naarmate er meer vogels zijn.” Zou het werkelijk?