Gelezen in De Groene Amsterdammer van 6 januari 2011:
Dat wij in Maslov’s piramide van menselijke behoeften zijn gestegen naar het niveau van waardering en zelfrespect, bewijst weer eens het laatste nummer van De Groene Amsterdammer. De rapportage van Floor Milikowski en Evelien Hoekstra over IJburg voert de lezer van de aanvankelijk hoge verwachtingen van de nieuwe bewoners over hun gedachte droomwijk naar de conclusie dat het toch maar een gewone nieuwbouwwijk is. “In die eerste tijd was het net een dorp. Maar nu is het zo groot en wonen er zo veel mensen. Met de mensen aan de andere kant van de IJburglaan heb ik helemaal niets. Dat is gek om te merken. En heel jammer. Want die eerste periode was prachtig.” Welvarende, hoogopgeleide mensen willen hun eigen droomwijk, maar die krijgen ze in hun ogen niet. Dan trekken ze teleurgesteld verder. De journalisten plakken er klakkeloos het etiket ‘Voorheen droomwijk’ op (en onder zwakke broeders vat de opvatting razendsnel post dat IJburg te duur en niet geslaagd is). Ondertussen wordt IJburg onder de voet gelopen door buitenlandse delegaties die Amsterdam beschouwen als een soort Vancouver, met het eilandenrijk IJburg als ultiem voorbeeld van humaan, stedelijk wonen in een aantrekkelijk landschap.
Nog mooier wordt het collectief betreden van de sfeer van waardering, erkenning en zelfrespect geïllustreerd door het verslag van Tijs van den Boomen van een door het Fonds BKVB zwaar gesubsidieerde reis in hetzelfde nummer van De Groene Amsterdammer. Daarin verheerlijkt deze Hollandse journalist nota bene de illegale revolutiebouw van Pristina, Skopje en Tirana, Albanië. “Zo’n ongeplande, onbeteugelde verstedelijking brengt natuurlijk grote problemen met zich mee, zoals de sloop van cultureel erfgoed, overbelaste infrastructuur, burenruzies, een schrijnend gebrek aan voorzieningen en een moedeloos stemmende smakeloosheid.” De ‘zelfwerkzaamheid’ die er tevens achter schuilgaat, leidt volgens hem echter tot ‘een fleurige vitaliteit’’ en helemaal niet tot sloppen. Deze ‘spontane verstedelijking’ beveelt hij ook Nederland aan. Dus terwijl Amsterdam stedenbouwkundige adviezen geeft aan Tirana en burgemeester Edi Rama vorig jaar nog in de Westergasfabriek sprak over de noodzaak alle illegale bouwsels in zijn stad op te ruimen en de corruptie te bestrijden, verlangt de Nederlandse verslaggever naar illegale bouwpraktijken in Nederland en oppert hij zelfs dat Tirana Amsterdam gaat adviseren bij de verdere ontwikkeling van de stad. Fascinerende omkering van zaken. De wereld op zijn kop. Van den Boomen zou eens ‘Een koninkrijk vol sloppen’ van Auke van der Woud moeten lezen. Wat is volgens Maslov ook alweer de absolute top? Zelfverwerkelijking en creativiteit.
Geef een reactie