How to run the world

Gelezen in de Groene Amsterdammer van 16 september 2010:

Niet alleen de Financial Times besteedt aandacht aan de steden, ook de Groene Amsterdammer doet nu een duit in het zakje. Deze week publiceerde het weekblad een artikel van Parag Khanna (1977), senior research fellow van de New America Foundation. Het is een enigszins gezwollen verhaal over de snel toenemende macht van steden in de wereld. De titel luidt ‘’Het tijdperk der naties is afgelopen’. Slecht nieuws dus voor het nieuwe rechtse kabinet. De redactie van het blad moet het met plezier hebben afgedrukt. In de Nederlandse context zal het echter weinig impact hebben, dunkt me. Het artikel schetst de snelle opkomst van megasteden in de wereld en de macht die ze veroveren in de Perzische Golf, in China, in India, in Afrika. “Wat er gebeurt in onze steden is, simpel gezegd, een stuk belangrijker dan wat er ergens anders gebeurt. Steden zijn de experimenteerlaboratoria van de wereld en derhalve een metafoor van een onzekere tijd.”  In Nederland denkt men dan al snel dat dat geen gevolgen voor haar zal hebben en dat het op haar niet van toepassing is. “Geen land kan overleven zonder ten minste één bloeiende stedelijke pijler (…), maar het is ook een feit dat door globalisering grote steden zich kunnen losmaken van hun thuisland, wat wel wordt bewezen door de enorme en potentieel gevaarlijke welvaartskloof tussen de stad en het platteland in tweedewereldlanden als Brazilië, China, India en Turkije.” Ook deze waarschuwing zal de gemiddelde Nederlandse politicus naast zich neerleggen, overtuigd als hij is van de effecten van ‘’verdelende rechtvaardigheid’’: welvaart die wordt opgebouwd in de grote steden wordt hier nog altijd netjes afgeroomd. Hierdoor hebben wij geen grote steden.

Nieuw in het artikel is het inzicht dat de Verenigde Naties hun beste tijd hebben gehad. Er moet iets anders komen nu onze wereldorde meer wordt gebouwd op steden en hun economieën dan op naties. “Er zou een ander model kunnen worden gebouwd op de reputatie van het veel minder rigide World Economic Forum van Davos, dat alle mensen bij elkaar brengt die iets betekenen,” waaronder burgemeesters. Elders in het artikel geeft Kanna een mooi voorbeeld. Bill Clinton bracht tijdens zijn presidentschap veertig burgemeesters van belangrijke steden bij elkaar om een netwerk op te zetten om zo goed mogelijk de uitstoot van broeikasgassen te verminderen.” Het is de buitengewoon succesvolle C40 geworden. Twee Nederlandse steden doen er aan mee: Amsterdam en Rotterdam. Met die bloeiende stedelijke pijler in ons kleine landje zit het dus nog wel goed. Binnenkort verschijnt een boek van Khanna, ‘How to Run the World.’ We zullen zien.


Posted

in

by

Comments

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *