Gezien in het FOAM te Amsterdam op 16 november 2008:
FOAM, het fotomuseum aan de Keizersgracht te Amsterdam, toont met ‘In the street’ een indrukwekkend overzicht van Helen Levitt’s zwart-wit fotografie uit de jaren veertig en kleurenfoto’s uit de jaren zeventig en tachtig van de twintigste eeuw – het merendeel hedendaagse afdrukken en enkele minuscule vintage prints uit de vroegere periode. Levitt wist het leven van vooral de lage sociale klasse knap te vangen. Zijzelf, geboren in 1913, leeft tot op de dag van vandaag een teruggetrokken bestaan ergens in New York. Haar werk ademt helemaal The Big Apple zoals de stad ooit was. Haar werk refereert aan dat van Jane Jacobs, die vorig jaar, ook op hoge leeftijd, overleed. Beiden waren gefascineerd door het alledaagse straatleven in de grote stad New York. Jacobs beklaagde zich over het feit dat het rijke straatleven in korte tijd was verdwenen. Dat was, schreef ze in 1961, allemaal de schuld van de stedenbouwkundigen. Zij hadden onvoldoende oog gehad voor het veelkleurige sociale verkeer op de trottoirs en teveel ruimte gemaakt voor de auto. Levitt illustreert het verlies treffend in haar fotografie. Je wordt er nostalgisch van. Vooral met de vijftien minuten durende film ‘In the street’ uit 1948 laat zij haarfijn zien hoe ouderen en vooral kinderen de stadsstraten bevolkten, hoe ze speelden en onbekommerd achter elkaar aanjoegen over stoepen en trottoirs. Dat leven is niet meer. Het is inderdaad allemaal de nek omgedraaid door de auto.
Dat straatleven kunnen we terugwinnen als we de Amsterdamse binnenstad weer autovrij maken. De lucht boven de stad zou weer opklaren. De stad zou fors bijdragen aan reductie van CO2. Maar het belangrijkste is: de stad zou weer een rijk sociaal leven krijgen. En je zou de kinderen weer kunnen horen spelen. Op straat.
Geef een reactie