Gezien op donderdag 27 september in Stockholm:
Al sinds het begin van de jaren negentig maakt Stockholm plannen voor het Slussengebied. Slussen is het sluizencomplex aan de zuidkant van de oude binnenstad, waar de Baltische zee overgaat in de Riddarfjärden. Het is een historische plek waar Stockholm ooit is ontstaan. Rondom de sluizen – die dateren uit 1935 – is in de jaren zestig betonnen infrastructuur gebouwd voor zowel metro, trein als auto, waardoor de zuidkant van Stockholm verbonden wordt met de noordzijde. Sinds de aanleg van alternatieve infrastructuur is het aantal autobewegingen echter gehalveerd, dus al die betonnen bruggen is hier overbodig geworden. De ruimten onder de fly-overs worden amper nog gebruikt, dus hoog tijd voor een ambitieus plan. Tot op heden echter zijn alle pogingen gestrand om Slussen op te stoten in de vaart der volkeren. Een architectenprijsvraag enkele jaren geleden lijkt aan die onzekerheid een einde te hebben gemaakt. Er komt een ondergronds busstation, dat zal worden uitgehakt onder de woningen. Verder komen er nieuwe kantoren, expositieruimten en royale boulevards, de overbodige bruggen zullen worden afgebroken. Het winnende ontwerp is onlangs gekozen, de werken – in drie fasen uit te voeren – starten begin volgend jaar. Kosten: meer dan een miljard euro.
We werden ontvangen door Marianna Dunér, communicatiestrateeg, en Martin Schröder, architect. Van hen hoorden we dat de bevolking nog steeds fel gekant is tegen het ‘megalomane plan’. Het antwoord van de communicatiestrateeg bestond eruit de bevolking nòg beter voor te lichten. We kregen in het voorlichtingscentrum een nieuwe film te zien die aan alle twijfel een einde moet maken. Ik betwijfelde of dat zou lukken, maar een gesprek hierover was nauwelijks mogelijk. De communicatie, hield men vol, moest gewoon beter, rationeler. Dan zouden de mensen het wel begrijpen. Schröder klaagde over het feit dat de architecten zo slecht communiceerden en dat hun tekeningen voor de meeste burgers onbegrijpelijk waren. Aan de prijsvraag echter twijfelde hij niet. Later zagen we een foto van de zuidhelling, waar burgers en masse rode lappen uit hun ramen hadden gehangen, als stil protest tegen de voorgenomen werken. Zelden zag ik duidelijker hoe overheid en burgers elkaar gewoon niet wilden begrijpen.
Geef een reactie