Gisteren hebben we afscheid genomen van Teun Koolhaas. Teun is 67 geworden. Hij was een bijzondere stedenbouwkundige. Een van zijn mooiste voorstellen vond ik die voor de A6, door hem consequent E – Noord genoemd. Ergens in de jaren negentig kwam de provincie Flevoland ermee naar buiten. In een ongedateerd vouwblad. Het was een typisch voorstel van Teun. Hij stelde de rijksweg A6 die dwars door Flevoland loopt, voor als een ‘schakel in de Europese kustroute’. Zelf sprak hij van een Coastal Highway. Dan verwees hij naar de schitterende kustroute door Californië van zuid naar noord, tot in Canada toe. Zo’n continentale kustroute ontbeerde Noord-west Europa. Maar in essentie kon de A6 op vanzelfsprekende wijze een schakel in een dergelijke kustroute worden. Dat liet hij zien. In één pennenstreek. Een Kustweg die loopt van Scandinavië tot het Iberisch schiereiland. Wat zou het Nederlandse landschap dan mooi tot zijn recht komen: het Friese merengebied, de Noordoostpolder, het Ketelmeer, Flevoland, het IJmeer, het Naardermeer, het Gein, de Vecht en de Gaasp, de Ronde Hoep, de Haarlemmermeerpolder, de Kagerplassen, de Zeeuwse delta, alles opgenomen in het Europese landschap van heuvels, bergen en kliffen. De vette lijn die hij trok was als die van een vogeltrekroute. Sterker, het wàs de vogeltrekroute, maar nu óók voor mensen.
Later, een paar jaar geleden, hoorde ik hem spreken over de schitterende Zweedse bruggen die in Denemarken en Zweden in aanbouw waren genomen en de ongehoorde ingenieurskunst van de Zweedse ontwerpers. Het was duidelijk: zijn Coastal Highway was in uitvoering.
Nog één stukje ontbreekt er. Dat ligt in Nederland. Het is de A6-A9-verbinding. Die komt er, als het aan Natuurmonumenten ligt, nooit.
Geef een reactie